Ładny film, tyle, że mocno nieprawdziwy. Najważniejsze, że prawie wszystkie Tuckery ocalały i można się przekonać jak to w rzeczywistości jeździ. Otóż nawet jak na wóz z końca lat 40' fatalnie. Dramatycznie zły rozkład mas powoduje, że utrzymanie tego stwora na w linii prostej wymaga ciągłego machania kierownicą. Silnik też nie był rewelacją. Smok z lotniczym rodowodem i chłodzony powietrzem był ciężki i piekielnie głośny. Potężny moment obrotowy i niedostosowane do niego zawieszenie dodatkowo sprawiało kłopoty. Nawiasem mówiąc producent tych silników firma Franklin Engine Corporation wcale nie słynęła z innowacji i skończyła w 1975 jako PZL - F Rzeszów co byłoby niemożliwe, gdyby jej konstrukcje były choć ciut nowocześniejsze niż koło garncarskie. COCOM uniemożliwiłby taką transakcje w try miga. Do tego dziwaczna skrzynia biegów, która słabo radziła sobie z przełożeniami, za to była bardzo awaryjna; cena, która na początku miała nie przekroczyć 1600 $ a skończyła się na 5400$ a to koniec lat 40' było pioruńsko drogo. Gdyby Tucker został przy pierwotnej, dużo prostszej konstrukcji byłby w stanie wystartować z produkcją już w 1946, kiedy wielkie motokorporacje z Detroit oferowały przedwojenne modele i to w niedużej ilości, gdyż dopiero przestawiały się z produkcji wojennej na pokojową. Ale Tucker ciągle coś kombinował i ulepszał aż wybuchła afera firmy Kaiser, która zdefraudowała federalne fundusze przeznaczone na rozwój samochodów cywilnych. Afera trafiła odpryskiem w Tuckera, zresztą wszystkie firmy samochodowe trafiły pod lupę Kongresu. Niektóre się wygrzebały, Tucker nie.