Opowieść o nowym życiu, które rozpoczną starzy przyjaciele. Jest ich trzech: Lolek (Tadeusz Pluciński), Matka (Jan Nowicki), Mały (Zygmunt Malanowicz). Połączyły ich wspólne marzenia, miłość do kobiet i razem spędzone lata. Wiele się zmieni, kiedy jeden z nich będzie potrzebował pomocy. Cała trójka spojrzy na życie z nowej perspektywy. Na światło dzienne wyjdą najgłębiej skrywane tajemnice. Bohaterowie odnajdą w sobie odwagę, na którą do tej pory nie było ich stać. Odwagę, którą daje radość życia. „Kiedy forma w filmach staje się ważniejsza od treści, wyzwaniem staje się powrót do klasycznych kanonów kina. Jacek Borcuch

Mały (Zygmunt Malanowicz), utytułowany kierowca rajdowy, przygotowuje się do wyścigu. Na przeszkodzie stają mu jednak problemy ze zdrowiem. Jego przyjaciele, Lolek (Tadeusz Pluciński) i Matka (Jan Nowicki) odkrywają ponadto, że ukochany samochód Małego (Ford Capri) został skradziony. Wraz z Dzieciakiem (Andrzej Chyra), synem Małego, postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce. W tajemnicy przed Małym próbują odnaleźć samochód. Mimo tego, że bohaterowie znają się od lat, pomocna dłoń podana przyjacielowi pozwoli im wszystkim dowiedzieć się więcej o wzajemnych relacjach oraz o sobie samych. Trudne wybory, przed którymi staną, pozwolą im wrócić do wartości, od których odeszli. Starzy przyjaciele, bez względu na przeciwności losu wyruszą w nowe, lepsze życie.

…Dopadł mnie pewnego słonecznego, jesiennego dnia, kiedy było tak pięknie i dobrze, że wyobrażenie sobie czegoś lepszego wydawało się niemożliwe. Bardzo mocno poczułem tęsknotę za światem zakurzonych, niepopularnych w dzisiejszym świecie wartości, takich jak: przyjaźń, miłość, szacunek, lojalność, pamięć o najbliższych, poczucie piękna. Świat zbudowany z czystych, idealnych wartości jednak nie istnieje. Ostatnie lata to ciąg globalnych konfliktów i kryzysów. Pozytywna informacja nie jest komercyjnym towarem, więc ginie w natłoku informacji złych i głupich. Postanowiłem zostać budowniczym innego, filmowego świata, w którym dominuje dobro i piękno. Tym usilniej pragnąłem go zbudować, im gorzej działo się wokół... Tulipany to moja odpowiedź na to, co dzieje się wokół nas. To podróż do świata, który znajduje się bardzo blisko. Nie wiem nawet czy nie bliżej, niż nam się wydaje.” Stara forma - nowa treść „Poczułem zmęczenie manierą, która charakteryzuje współczesne polskie kino. Coraz więcej filmów zaczyna wyglądać podobnie: obraz się trzęsie, montaż jest szybki, zaś spójne wątki fabularne należą do rzadkości. Forma stała się tak dalece eksperymentalna, że zacząłem mieć problem z logicznym odbiorem filmów. Pojawiła się we mnie potrzeba stworzenia obrazu prostego i zrozumiałego. Kiedy forma w filmach staje się ważniejsza od treści, wyzwaniem staje się powrót do klasycznych kanonów kina. Tulipany powstały z tęsknoty za klasyczną narracją i prostym przesłaniam, które często gościły w filmach z lat siedemdziesiątych. To optymistyczna historia o miłości i przyjaźni. Jej bohaterami są dojrzali mężczyźni, którzy nie zauważyli, że dotarli na krawędź swojego życia. I choć wydawać by się mogło, że świadomość przemijania to coś smutnego, refleksja nad tym, co ulotne, może sprawić, że każdą chwilę życia przeżyje się ciekawiej i piękniej.”

Jan Nowicki - Matka W latach 1958-1960 studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Od roku 1960 studiował na krakowskiej PWST. Aktor Teatru Starego w Krakowie. Grał w spektaklach reżyserowanych przez Zygmunta Hübnera, Konrada Swinarskiego, Jerzego Jarockiego, Andrzeja Wajdę, Filipa Bajona, Jerzego Grzegorzewskiego. Stworzył wiele znakomitych i wielokrotnie nagradzanych ról (Artura w „Tangu’’, Stawrogina w „Biesach’’, Józefa K. w „Procesie’’, Wielkiego Księcia Konstantego w „Nocy Listopadowej’’, oraz Rogożyna w „Nastazji Filipownej”). W latach 1973 – 1974 był prodziekanem wydziału aktorskiego krakowskiej PWST, do roku 1976 był wykładowcą tego wydziału. Wybrana filmografia: 1964 – „Pierwszy dzień wolności”, reż. A. Ford 1965 – „Popioły”, reż. A. Wajda 1969 – „Pan Wołodyjowski”, reż. J. Hoffman 1970 – „Dziura w ziemi”, reż. A. Kondriatuk 1970 – „Życie rodzinne”, reż. K. Zanussi 1971 – „Trzecia część nocy”, reż. A. Żuławski 1972 – „Anatomia miłości”, reż. R. Załuski 1973 – „Sanatorium pod klepsydrą”, reż. W. J. Hass 1975 – „Noce i dnie”, reż. J. Antczak 1978 – „Zmory”, reż. W. Marczewski 1981 – „Anna”, reż. M. Meszaros 1982 – „Wielki szu”, reż. S. Chęciński 1984 – „O Bi, o Ba. Koniec cywilizacji”, reż. P. Szulkin 1985 – „Dziewczęta z Nowolipek”, reż. B. Sass 1985 – „Ga, ga. Chwała bohaterom”, reż. P. Szulkin 1986 – „Magnat”, reż. F. Bajon 1989 – „Lawa”, reż. T. Konwicki 1993 – „Pajęczarki”, reż. B. Sass 1996 – „Dzieci i ryby”, reż. J. Bromski 1998 – „Historia kina w Popielawach”, reż. J. J. Kolski 2004 – „Tulipany”, reż. J. Borcuch ZYGMUNT MALANOWICZ – Mały Urodzony 4 marca 1938 r. w Korkożyskach k. Wilna. W roku 1963 ukończył PWSTiF na wydziale aktorskim w Łodzi. W latach 1962-63 związany był z Teatrem Lubuskim w Zielonej Górze, w latach 1963-66 z Teatrem Dramatycznym w Poznaniu. W latach 1966-71 występował w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie, w latach 1975-78 w łódzkim Teatrze Powszechnym. Od roku 1978 do 1980 był związany z Teatrem im. Żeromskiego w Kielcach. Od roku 1980 występował na deskach teatrów warszawskich: w latach 1980-82 Teatru Studio, 1982-2004 Teatru Rozmaitości. Wybrana filmografia: 1961 – „Nóż w wodzie”, reż. R. Polański 1969 – „Polowanie na muchy”, reż. A. Wajda 1970 – „Krajobraz po bitwie”, reż. A. Wajda 1973 – „Hubal”, reż. B. Poręba 1980 – „Polonia restituta”, reż. B. Poręba 1980 – „Dom”, serial TV, reż. J. Łomnicki 1984 – „Pan na Żuławach”, serial TV, reż. S. Szyszko 1993 – „Przypadek Pekosińskiego”, reż. G. Królikiewicz 2000 – „Wyrok na Franciszka Kłosa”, reż. A. Wajda 2001 – „Na swoje podobieństwo”, reż. G. Zgliński 2004 – „Tulipany”, reż. J. Borcuch Tadeusz Pluciński – Lolek Urodzony 25 września 1926 r. w Łodzi. W roku 1949 ukończył PWSTiF na wydziale aktorskim w Warszawie. W latach 1944-50 występował w Teatrze Polskim we Wrocławiu, w latach 1950-53 w Teatrze Dramatycznym w Poznaniu. Od roku 1956 związany z teatrami warszawskimi: Ateneum (1956-58), Współczesnym (1958-64), Polskim (1964-75) i Syreną (1975-91). Wybrana filmografia: 1960 – „Mąż swojej żony”, reż. S. Bareja 1961 – „Zuzanna i chłopcy”, reż. S. Możdżerski 1962 – „Jak być kochaną”, reż. W. J. Hass 1967 – „Westerplatte”, reż. S. Różewicz 1970 – „Hydrozagadka”, reż. A. Kondratiuk 1972 – „Poszukiwany poszukiwana”, reż. S. Bareja 1973 – „Czarne chmury”, reż. A. Konic 1978 – „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz”, reż. S. Bareja 1979 – „Buddenbrookowie”, reż. F. P. Wirth 1979 – „Tajemnica Enigmy”, reż. R. Wionczek 2004 – „Tulipany”, reż. J. Borcuch Andrzej Chyra – Dzieciak Urodzony 27 sierpnia 1964 r. w Gryfowie Śląskim. W roku 1987 ukończył PWST w Warszawie na wydziale aktorskim, w roku 1994 na wydziale reżyserskim. W latach 1987-88 występował w Teatrze Rampa w Warszawie, w latach 1989-90 w Teatrze Studyjnym w Łodzi. Od roku 2000 związany z Teatrem Rozmaitości w Warszawie. W 1994 roku w Teatrze "Stara Prochownia" wystawił sztukę "Z dziejów alkoholizmu w Polsce". W roku 1999 wielokrotnie nagradzany za rolę w filmie „Dług” w reżyserii Krzysztofa Krazuego. Wybrana filmografia: 1993 – „Kolejność uczuć”, reż. R. Piwowarski 1997 – „Boża podszewka”, reż. I. Cywińska 1999 – „Dług”, reż. K. Krauze 1999 – „Kallafiorr”, reż. J. Borcuch 2000 – „Wyrok na Franciszka Kłosa”, reż. A. Wajda 2001 – „Przedwiośnie”, reż. F. Bajon 2001 – „Wiedźmin”, reż. M. Brodzki 2003 – „Ono”, reż. M. Szumowska 2003 – „Pogoda na jutro”, reż. J. Stuhr 2003 – „Symetria”, reż. K. Niewolski 2003 – „Zmruż oczy”, reż. A. Jakimowski 2004 – „Tulipany”, reż. J. Borcuch Małgorzata Braunek – Marianna W roku 1969 ukończyła PWST na wydziale aktorskim w Warszawie. W latach 1971 – 74 występowała na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. W latach 80-tych odeszła od aktorstwa. Wybrana filmografia: 1967 – „Skok”, reż. K. Kutz 1967 – „Żywot Mateusza”, reż. W. Leszczyński 1968 – „Gra”, reż. J. Kawalerowicz 1968 – „Ruchome piaski”, reż. W. Ślesicki 1969 – „Polowanie na muchy”, reż. A. Wajda 1970 – „Krajobraz po bitwie”, reż. A. Wajda 1971 – „Trzecia część nocy”, reż. A. Żuławski 1972 – „Diabeł”, reż. A. Żuławski 1974 – „Potop”, reż. J. Hoffman 1976 – „Wielki układ”, reż. A. J. Piotrowski 1978 – „Wejście w nurt”, reż. B. Sass-Zdort 1997 – „Darmozjad polski”, reż. Ł. Wylężałek 2004 – „Tulipany”, reż. J. Borcuch Ilona Ostrowska – Ola W roku 1998 ukończyła PWST na wydziale aktorskim we Wrocławiu. Wybrana filmografia: 2000 – „Sezon na leszcza”, reż. B. Linda 2001 – „Cisza”, reż. M. Rosa 2001 – „Głośniej od bomb”, reż. P. Wojcieszek 2002 – „Dzień świra”, reż. M. Koterski 2004 – „Tulipany”, reż. J. Borcuch

Jacek BORCUCH – scenariusz i reżyseria Urodzony 17 kwietnia 1970 r. w Kwidzynie. Studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, oraz aktorstwo w PWST w Warszawie i Studio Aktorskim w Gdyni. Reżyser, scenarzysta i aktor filmowy. W 1999 roku zagrał jedną z głównych ról w nagrodzonym Złotymi Lwami na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni filmie „Dług” w reżyserii Krzysztofa Krauze. Współpracował między innymi z Krzysztofem Zanussim i Witoldem Adamkiem. Reżyserski debiut Jacka Borcucha - „Kallafiorr” był pierwszym polskim filmem niezależnym, który trafił do szerokiej dystrybucji. Film pokazywany był na wielu festiwalach filmowych w kraju i za granicą. „Kallafiorr” otworzył w polskiej kinematografii erę filmów offowych – obrazów niezależnych, niskobudżetowych. Filmografia: - „Kallafiorr” (1999) - „Tulipany” (2004) - „Elsie” (zdjęcia planowane na rok 2005) Piotr Audycki - producent Kompozytor, autor tekstów, producent filmowy. W 1990 roku powołał do życia Rats Studio – firmę produkującą spoty reklamowe. 1991 – zwycięstwo w konkursie na reklamę Toyota Motor Poland Co. 1992 – nagroda Radia Zet za najlepszą reklamę radiową roku 1996 – KREATURA, nagroda za reklamę PEPSI PULS w kategorii Najlepsza Kampania Reklamowa 1998 – KREATURA, nagroda za reklamę COCA-COLA w kategorii Najlepsza Reklama Roku Napisał scenariusze i wyprodukował spoty reklamowe m.in. dla firm: ADIDAS, ALGIDA, COCA-COLA, COMMERCIAL UNION, LOT, RENAULT, RMF FM, SONY, TP S.A., VICHY. DAMIAN PIETRASIK – zdjęcia Urodzony 1 stycznia 1972 r. we Wrocławiu. Studiował na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego oraz w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi na wydziale operatorskim. Jako autor zdjęć i operator realizuje filmy fabularne, dokumentalne, spektakle teatru telewizji, filmy krótkometrażowe oraz spoty reklamowe. Wielokrotnie nagradzany za zdjęcia na Studenckich Konkursach Reklamowych Kodaka. Autor zdjęć: 1998 - „No gdzież ta piąta klepka”, teatr TV, reż. Rafał Kmita 2000 - 2001 - „Na dobre i na złe”, serial TV; reż. Piotr Wereśniak, Maciej Dejczer, Jurek Łukaszewicz, Krzysztof Rogala 2002 - „M jak Miłość”, serial TV; reż. Natalia Koryncka-Gruz 2002 - 2003 - „Na Wspólnej”, serial TV; reż. Robert Klenner, Jacek Gąsiorowski, Marcin Krzyształowicz, Wojciech Adamczyk, Ryszard Bugajski, Wojtek Smarzowski 2004 - „Tulipany”, reż. Jacek Borcuch 2004 - „Pierwsza Komunia” z cyklu „Święta Polskie”, reż. Natalia Koryncka-Gruz Daniel BLOOM - muzyka Urodzony 21 grudnia 1971 r. w Kwidzynie. Absolwent Wydziału Archeologii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Szkoły Muzycznej w klasie fortepianu w Kwidzynie. Kompozytor i producent muzyczny. W roku 1997 założył zespołu Physical Love. Współpracował między innymi z Zbigniewem Preisnerem, Leszkiem Możdżerem i Andrzejem Smolikiem. Za muzykę do filmu KALLAFIORR w reżyserii Jacka Borcucha wyróżniony nominacją do Fryderyków 2000. Wybrana dyskografia: 1995 - Daniel Bloom – „Thorn” 2003 - Daniel Bloom – „Horyzont zdarzeń” 2004 - Daniel Bloom – „Tulipany” 2000 - Physical Love – „Kallafiorr” 2002 - Physical Love – „S.O.S. Kosmos”