Chyba pozytywne zaskoczenie? :)

A pod resztą pozostaje się podpisać. Udało się temu filmowi dwa razy zjeżyć mi włosy na głowie co jest niebywałym sukcesem, bo obecne horrory straszą raczej absurdami niż zbudowanym klimatem. Jak tu się bać wiader krwi, tandetnych efektów i słabującej na każdym kroku charakteryzacji?

W tym filmie sporo zależy od wyobraźni i podoba mi się, że niektóre rzeczy nie są ukazane wprost. Fajny film.

Celowo napisałam "pozytywne rozczarowanie", bo wyraża to moje odczucia wobec tego filmu.

Ale to oksymoron (tak jak powiedzenie "spiesz się powoli"), czyli zawiera w sobie wewnętrzną sprzeczność. Nie można się pozytywnie rozczarować, bo samo słowo "rozczarowanie" zawiera w sobie opinię negatywną. Czyli, że Ci się nie podobał :).

Ewentualnie o pewnej perwersji mówi to http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=2103, ale to tylko pół żartem :).

Ale się czepiasz :P Jak myślisz, co oznacza powiedzenie "spiesz się powoli"? To taki dowcipny zabieg językowy. I mimo wszystko ma ono sens. Moje stwierdzenie też miało być czymś w tym stylu.

"Ale się czepiasz :P"

Co zrobić... nikt nie jest doskonały ;).

Ja również uważam, że film jest naprawdę dobry. cotca słusznie napisała, że jest subtelny, ja dodam jeszcze, że urzekła mnie surowość barw i specyficzna, raczej statyczna praca kamery, co było niezwykle przyjemne dla oka - wyróżnia się to w natłoku roztrzęsionych i superkrótkich ujęć, którymi nas ostatnio raczą filmowcy. Zgadzam się również JFR, który napisał, że straszy tu klimat i nasza wyobraźnia, a nie nachalne efekty specjalne. Uważam też, że film ma dobry scenariusz - relacje między siostrami, a także resztą bohaterów, wydają się takie naturalne. Także aktorzy spisali się świetnie, tym bardziej, że nie mają dużego doświadczenia i kasy też pewnie wile nie zarobili (w porównaniu do hollywoodzkich hiciorów, które często rozczarowują, mimo gwiazdorskiej obsady, jak np. ostatnie ekranizacje Stephena Kinga).

nietuzinkowy, oryginalny, podobal sie