Film to jeden wielki produkt placement, żenujące wymachiwanie jednodniowym soczkiem.
Bohater to oczywiscie architekt,zakochuje sie takze w pani architekt. Watek poszukiwania i
zmuszania Zakoscielnego do milosci to jakas psychoza, ja na miejscu tego pana
uciekłabym do Brazylii, gdyby matka mojego dziecka tak usilnie i podstepnie manipulowala.
Sama córeczka mnie nie przekonuje. Jest mała, urocza, ma blond włoski, ale generalnie
gra jakby miała skurcz twarzy. Ale to przecież dziecko : >
(Było dziecko, był pies. Jest poziom!)
Sceneria jak z bajki, apartamenty, zakupy w drogich butikach. Ou yes - miłe dla oczu.
Sympatyczne,przesłodzone.
No ale biorac pod uwagę, że o to własnie chodzi w komediach romantycznych, daję filmowi
4/10. W gronie fali polskich filmow egzystencjalnych "Jak zyc?" /"Jak nie zyc?"/"Ja wam
pokażę"/"Nie pokażę wam, ale nazywam się Wolszczak" etc. wypada nieźle.
Podobala mi się rola pani Dygant. Całkiem zabawna kobiecina.