Bajka na czasie z mądrym przekazem dająca do myślenia na temat wpływu pieniędzy na nasze życie. Często pomimo dobrobytu nadal na pierwszym miejscu stawiamy pieniądze (mimo, że często twierdzimy, że najważniejsza jest rodzina) tracąc jakikolwiek dystans. Niby nic w tym złego, bo bez pieniędzy nie da się żyć, problem tkwi jednak w zaślepieniu i przyzwoleniu do wodzenia się za nos producentom, bankom wciskając nam kredyty czy innym żerującym na nas instytucjom. Ciągle nam mało. Ciągle odczuwamy głód pieniądza. Nasze żądze są wiecznie nie zaspokojone, a apetyt rośnie w miarę jedzenia. Zatracamy się w ciągłej gonitwie za nimi. Większość zapomina, że pieniądze powinny być środkiem, a nie celem samym w sobie. One mają nam służyć, a nie uzależniać od siebie. Utracenie zdrowego podejścia do nich czyni nas niewolnikami i to na własne życzenie co często prowadzi do wielu nieszczęść. Sprowadzamy swoje życie do materialnego wymiaru, pomnażamy majątki, a okradamy się z własnych bezcennych wartości. Czy warto? Napewno nie za wszelką cenę. Tak naprawdę ludzie, którzy mają tylko pieniądze paradoksalnie należą do tych najbiedniejszych. Warto o tym pamiętać...