Ten film nie jest subtelny jak twierdza niektórzy, on jest po prostu nudny. Jeśli dojenie kozy wydaje się w filmie jednym z bardziej emocjonujących momentów, to coś musi być nie tak. Nie wiem co ma na celu taki obraz. Pokazanie kultury islamu poprzez obserwacje marokańskiego pastucha tępego jak jego trzoda? Los kobiety zmuszonej do życia z tym bydłem? Jeśli to drugie, to też specjalnego dramatyzmu w tym nie widzę. W końcu te kobiety do najmądrzejszych nie należą i jakiegoś intelektualnego przełomu wywołanego sytuacją w której się znajdują ciężko od nich oczekiwać. I tak oto mąż głównej bohaterki, tępy pastuch i szowinistyczna świnia zarazem, wyjeżdża w towarzystwie sobie podobnych książąt z bajki w bardziej cywilizowane miejsce w pogoni za pracą. Swoim żoną przysyłają z wygnania kasety wideo, których treść jasno pokazuje, że swoje drugie połówki mają w dupie (co tu owijać w bawełnę), a w dodatku są totalnymi nieudacznikami. Tymczasem żona zostaje w swojej zagrodzie, borykając się z nakazami tradycji uświęconej przez wielopokoleniowe posłuszeństwo pastuchów. Tradycja ta przedstawicielowi naszego kręgu kulturowego wydać się może zwykłym zabobonem i nie lada skurwysyństwem. Ktoś może zadać sobie pytanie: Czemu na zadupiu świata gdzie życie i tak jest ciężkie, dodatkowo utrudniać je sobie żyjąc podług norm społecznych, które raczej nie opierają się na empatii, szacunku należnemu każdemu członkowi społeczności, a nie tylko wybranym, czemu służy ta niesprawiedliwość itd.? Cóż, tu właśnie upatruję bezcelowości tego filmu, przeciętny widz orientuje się o co w nim chodzi po kilku minutach i nie wiem w jakim celu jest zmuszany do oglądania monotonnej głupoty bijącej z ekranu. Natomiast bohaterzy filmu takich pytań sobie nie zadają. Tam bowiem nic się nie zmienia, wnuk cymbał kieruje się wolą dziada idioty i tak już będzie po wsze czasy. No i jeszcze ta tradycja usypiania nienarodzonych dzieci, czyli przedłużania ciąży – co za idiotyzm! Co gorsza życie takich ludzi oglądamy w konwencji 100% realizmu. A jakie jest przedstawione bez upiększeń życie Marokańskiego wieśniaka? –nudne?-Owszem. Bohaterowie filmu z apatią oddają się swoim codziennym obowiązkom (nudnym jak diabli). Po obejrzeniu tego dzieła nasunął mi się następujący wniosek:
Urodzić się Marokańskim wieśniakiem jest przesrane, urodzić się marokańską wieśniaczką jest przesrane podwójnie – tyle że tak samo myślałem i bez oglądania tych flaków z olejem.