Kolejny przykład filmu, który mimo upływu czasu może się nadal podobać...nie tylko miłośnikom kina z początków XXw. Może nie dostarcza wrażeń takich jak np. niemiecki film epoki ekspresjonizmu, jak np. "Nosferatu - symfonia grozy", czy też zrealizowane z rozmachem filmy Fritza Langa...Film jest oszczędny w środki artystyczne, nie ma tutaj zawiłej fabuły jak np w "Gabinecie dr. Kaligarii", nie ma wielkiej historii, nie ma rozmachu...jednak ta oszczędność i prostota filmu jest moim zdaniem jego zaletą. Scenariusz oparty na niewyszukanej i nieskomplikowanej historii: przypadkowe spotkanie, romans, miłość, nastepnie zawiedzenie uczucia przez jedną ze stron, rozpacz drugiej oraz w końcu pogodzenie się i szczęśliwe zakończenie...schemat wysłużony i powielany wielkrotnie, jednak zostaje on zaburzony - podobnie jak szczęście dwojga kochjących się ludzi - przez wprowadzenie jeszcze jednej postaci - tajemniczego i szalonego hrabiego, którego obsejsą jest poszukiwanie śmierci. Jego znajomość z główną bohaterką - tancerką Gizelldą prowadzi do zaskakującego finału filmu, co jest dużym plusem scenariusza. Vera Karalli świetnie sprawdziła się w roli Gizelldy; bardzo dobra, pełna ekspresji gra emocji, rozpaczy głównej bohaterki, oraz znakomita scena tańca baletowego ! W filmie można znaleść również momenty, w których świetnie wykorzystane zostało światło...szczeolnie widoczne to jest w scenie snu, podczas którego Gizellda spotyka zjawę oraz zostaje "zabrana" przez śmierć...sceny niczym z horrorów z tamtych lat ! Prostota filmu oraz niedługi czas trwanie sprawiają, że widz nie nudzi się...fabuła rozkręca się po chwili i zaczyna wciągać...dlatego też znika wrażenie, że czeka nas kolejny bezemocjonalny, edukacyjny seans. W wersji z podłożoną muzykąm jest ona bardzo dobrze dobrana do poszczególnych momentów filmu i stanowi świetne jego uzupełnienie.

Osobiście gorąco polecam !