John Blood jest niezwykle szybkim rewolwerowcem. Jego umiejętności tyczy się choćby oryginalny tytuł filmu, bo prawie zawsze jest w stanie ustrzelić swoich przeciwników w czoło. Gdy trafia na trop złota ukrytego przez bandytów, postanawia zająć się tą sprawą. By ustalić miejsce złożenia skarbu należy wcześniej skompletować trzy karty, na których zostały wypisane wskazówki. Niestety są one w posiadaniu nieprzyjemnych typków.

"Un Buco in fronte" zaczyna się niepozornie, niczym jakiś "slow western". Zanim dochodzi do pierwszej strzelaniny, obserwujemy mozolne konne przejażdżki oraz klasztorne życie mnichów. Zaś gdy już postaci wyciągają broń... potyczka kończy się w 5 sekund. W wypadku tego filmu, cierpliwość jest wymagana, lecz wielbiciele rozróby doczekają się w końcu masakry. W połowie akcji trup ściele się gęsto, a nawet muszę powiedzieć, że ofiar jest tu przesadnie wiele. W mojej opinii sekwencja wymordowania miasteczka była zbędna.

Jednak nie liczne rozpierduchy wzbudziły moje zainteresowanie tym dziełem. Ciekawiej prezentują się raczej aktorzy. Dragomir 'Gidra' Bojanić w roli tajemniczego rewolwerowca jest świetny: niby sprawiedliwy kowboj, a próżno w nim szukać choćby kropli uprzejmości. To urodzony drapieżnik, który mało myśli, a dużo robi. Jego przeciwnikiem jest Generał Munguya; Claudio Undari sprawdza się w tej roli jak mało kto. Gra on okrutnego wesołka, bliskiego charakterem do komiksowego Jokera.

Fabuła niestety po jakimś czasie idzie w stronę powtórki z "Za garść dolarów", przez co szybko film rozmyje mi się w pamięci. Na szczęście nie zapomnę głównych bohaterów oraz kilka pomysłowych scen, takich jak choćby ekstremalna wersja siłowania na ręce. Jest tu więc kilka punktów, zdolnych usatysfakcjonować miłośników gatunku.