Twórcy "Taken" wzięli sobie do serca maksymę Hitchcocka niemalże dosłownie, za co im chwała. To co się dzieje na ekranie jest tak przesycone adrenaliną, że aż ciężko usiedzieć na kinowym fotelu.

Fabuła mało oryginalna - Ojcu, porywają dziecko, córkę poza którą nie widzi świata. Niestety bandziory nie wiedzą, że tatuś to doskonale wyszkolony były tajny agent, który zrobi wszystko aby swoje dziecko odzyskać. I w tym jednym słowie "wszystko" mieści się cała różnica wobec dziesiątek innych podobnych filmów. Nasz bohater, którego rewelacyjnie zagrał Liam Neeson nie zawaha się przed niczym aby odzyskać dziecko, żadnych pertraktacji z porywaczami, żadnej litości, ktokolwiek brał udział w porwaniu poniesie karę, którą najczęściej jest śmierć. A zwyrodnialców do eliminacji jest naprawdę wielu.

Film gorąco polecam, kawał prawdziwie męskiego kina akcji. A nie przekonanym napiszę, że w kinie nie było słychać nawet głośnych oddechów, nie mówiąc już o ludziach gadających czy chrupiących popcorn, nie zadzwonił żaden telefon, nikt nie łaził w te i we wte - rzecz niesłychana w dzisiejszych czasach, na dzisiejszych seansach.

Jeszcze naszło mnie takie przemyślenie. Jest to drugi film w tym roku który nawiązuje do typowo olschoolowego kina akcji, w którym nie ma babeczek w obcisłych kombinezonach, super kosmicznego wyposażenia, ani matriksowych popisów bohaterów tylko czysta akcja i rozwałka. Najpierw Rambo, teraz Taken. Czyżby w końcu szło ku lepszemu? :)