Z gatunku takich, przy których można sobie kotleta zjeść, wyjść do kuchni, żeby tego kotleta usmażyć i wiele się nie straci.
Dlaczego Callie zabiła Tessę?
Dlaczego matka Niny w rozmowie z Callie miała do powiedzenia tylko to, że jest uczulona na orzeszki, i gdzie ma lekarstwo - uprzedzona przez córkę i przez dziwne zachowanie Callie nie miała do roboty nic innego, jak tylko zjeść ciastko i uciec do łazienki, żeby Callie miała czas zabrać jej tabletki.
Callie zabiła agentkę nieruchomości. Wyraźnie mówiła nieraz o tym, że to małe miasteczko. W małym miasteczku ktoś zatłukł kobietę metalowym prętem i nikt się tym nie przejął? Nie rozmawiał?
W końcu mąż Niny nie zrobił ani jednej sekcji, pięćdziesięcioletnia kobieta umiera tak po prostu? I rozszarpany kot to "kawał dzieciaków"? W normalnym świecie takie kawały zgłasza się na policję.
Callie była wariatką, ale z winy Noaha i to jemu należał się metalowy pręt w łeb. Poza tym w wielką miłość do tak bezbarwnego chłopiny - nie wierzę. I w to, że Callie naprawdę nie wpadła na żaden finezyjniejszy sposób odzyskania Noaha.
Najpierw zwabia Ninę na wieżę, a potem ją ratuje. Dlaczego?
Zabija matkę Niny "na wszelki wypadek" a potem każe Ninie wyjechać "bo była dla niej miła". Nijak to się ma jedno do drugiego.
Film nudny, a fragmenty, które mogłyby budować napięcie wymagałyby wielowątkowości, tymczasem cała akcja koncentruje się obok łóżka i schodów, gdzie wszyscy sobie biegają i dyskutują.
Film niemrawy, i jakkolwiek sama koncepcja była interesująca, tak realizacja i cała reszta woła o pomstę. Beznadziejny. 0/10. Nie wymagający myślenia 0/10. Nie było w nim niczego, co wprowadziło by chociaż trochę napięcia 0/10.