nie zauważając nonsensów i luk w scenariuszu. Wtedy nie zwracało się uwagi na takie rzeczy, a efekty, dziś prymitywne, wtedy zasługiwały na Oscara.
Największa bzdura w scenariuszu jest w momencie, kiedy astronautom zostaje zbyt mało tlenu, by w trójkę doczekać godziny, po której nastąpi ratunek, więc otwierają właz i wypuszczają całe powietrze. Jak ustalili wcześniej, w butlach mieli powietrza jedynie na 10 minut, a w skafandrach jedynie na transfer. A potem jeszcze jeden z nich oddycha tlenem, który "pozostał" w statku... No nie...;-))