Artystyczne spojrzenie na podziemny klub prowadzony przez charyzmatyczną Wandę. Kobietę, która lubi mieć absolutną kontrolę nad mężczyznami. Kobietę, która lubi wydawać im rozkazy. Kobietę, która uwielbia karać za najmniejsze przewinienie. Jednym słowem: dominatrix!!!

Wanda jest kobietą sukcesu, Frau mit Geszeft. Dominowanie jest jej pracą i sposobem na życie. Nie poznamy jednak szczegółów socjalnych, np. w jaki sposób doszła do sukcesu i jakie przeszkody musiała pokonać. Film jest czymś na pograniczu dokumentu i fantasmagorii. Realne zdarzenia są przetworzone przez wyobraźnie sadomasochistyczną. W SEDUCTION: A CRUEL WOMAN pełno jest odwołań do klasyki S/M, zarówno tej, w której kobiety przyjmują pozycję bierną (HISTORIA O J. Jaeckina, z którą film Moniki Treut i Elfi Mikesch łączy postać Udo Kiera, występującego w obu) jak i czynną (rzecz jasna WENUS W FUTRZE von Masocha, z którego Wanda przejęła swe imię). Nie mogło też zabraknąć miejsca dla Boskiego Markiza. Cytaty z niego są chyba najłatwiej rozpoznawalne (vide podwójne imię jednej z bohaterek, Justine-Juliette).

Fabuła, skupiająca się na dręczeniu przez Wandę swego byłego kochanka, Gregora (jak zwykle niesamowity Udo Kier) jest dość minimalna, bo to przede wszystkim portret środowiskowy. Bardziej fascynujący niż przerażający, przynajmniej dla niżej podpisanego. Nieczęsto mam przyjemność z utworem o tematyce BDSM, który nie tylko nie poraża prymitywizmem, ale i ukazuje niejaką erudycję twórców. Widać, że oprócz pornograficznych pisemek sięgali oni po takie perełki literatury, jak TORTURE GARDEN O. Mirbeau.

Monika Treut po ukończeniu filmu opuściła Niemcy i wyjechała do Stanów, by w kolejnych fabułach ukazywać nowojorskie mniejszości seksualne. To również warto zobaczyć.