Mam podobne odczucia. Idąc na Big Short, nie spodziewałam się, że tak skutecznie wytłumaczą kulisy krachu finansowego i dość ciekawymi środkami to zobrazują. Tu - trochę biografia, trochę "Big Short 2". Film oceniam jako dobry, ale mógł być jeszcze lepszy.

Bardzo ciekawe spojrzenie na film:).

Tylko - że moim zdaniem z tego "miliona apetycznie zaprezentowanych faktów lub spekacji" - wyłoniła się postać wyjątkowo spójna tj. szara eminecja, człowiek bez zasad, bez ideałów, szczęściarz niesamowity, łasy na władzę i wpływy, przy tym sprytny, nonoszalancki i na dodatek całkiem dobry mąż i ojciec:)

Myślę, że w filmie kluczowe są dwie kwestie:
1. osoba narratora - czyli zwykłego Amerykanina, na którym dosłownie i w przenośni - odbiły się wszystkie decyzje polityczne Cheneya - i który w rezultacie dosłownie i w przenośni - stracił swoje serce:)
2. mimo subiektywności narracji i jawnej krytyki - Chaney mimo wszystko wyszedł z jednej strony jako osoba b.potężna i sprytna (zwłaszcza w pokierowaniu Bushem i uniknięciu wszelkiej odpowiedzialności:), a z drugiej bardzo malutka - gdy popatrzy się na to, że zasad nie miał wcale i jak bardzo złamał wszelkie prawa.

Uważam, że to bardzo ciekawy film - i własnie jego dużą zaletą jest, że obraz Chaneya wyłania się stopniowo - i jest tak bardzo niejednoznaczny. Ale to nie wada, ale duża zaleta tego filmu.
Aktorstwo też było znakomite - zwłaszcza Ch. Bale'a:).

Osoba narratora to chyba najlepszy pomysł tego filmu :)

Czy też - tak jak mnie - zaskoczyła cię ta scena z wypadkiem i sprawa z sercem!!?? Ja poczułam wówczas naprawdę solidne uderzenie obuchem:)

BARDZO mnie zaskoczyła :) W czasie oglądania kilka razy kminiłem kim też może być dla Cheneya osoba narratora, myślałem że może jakiś nieślubny syn czy coś, i cóż... Na to nie wpadłem ;)

Tak, tak - i ta niespodzianka, po zapowiedzi: kim jestem, to się dopiero okaże potem...

tj. oczywiście"nonszalancki":) i oczywiście "eminencja" - to literówki - ale tak czasem jest kiedy się pisze w telefonie:).

Też mam problem ze spójnością tego bohatera, a także jego motywacjami (no chyba że jedyną jest żądza władzy), ale to chyba wynika z tego, co napisano na początku filmu: że Cheney to polityk wyjątkowo skryty, że w związku z tym twórcy musieli trochę (albo i więcej) dopowiedzieć, a i tak zostało jeszcze trochę miejsca dla widzów do dopowiedzenia.

Być może jednak faktycznie lepiej by to grało gdyby konwencja filmu była... Normalniejsza?

Może zwrócić trzeba uwagę na rolę żony?! To ona stawia warunki , niejako zmusza Cheneya, aby wziął się w garść i do CZEGOŚ DOSZEDŁ. No to dochodzi, choć jest zerem czy szarym zwykłym człowieczkiem. Cały czas myślałam o lady Makbeth - Lynn nie popychała męża do zbrodni, ale ambicje podsycała - w jakimś sensie on miał robić karierę za nią. Miała takie zapędy, ale jak sama stwierdziła, jako kobieta nie może być ważna w świecie polityki. Jeszcze nie nadszedł czas kobiet.