Film oparty jest na kontrowersyjnej powieści Michaela Arlena "The Green Hat". Jednak jego treśc została silno zmieniona, imiona bohaterów zostały przekształcone, pewne niekonwencjonalne wątki zostały pominięte. Nie ujmuje to jednak walorom filmu, który po dziś dzień naprawdę świetnie się ogląda.

"Władczyni miłości" jest jednym z najlepszych filmów ery kina niemego, a nawet w ogóle filmów w historii kina. Greta Garbo gra po raz trzeci u boku Johna Gilberta i jest niezapomniana. Jej wyraz twarzy, jej cała gra to mistrzostwo! Clarence Brown, reżyser filmu, wypowiadał się w wywiadzie z 1969, iż było w niej coś niesamowitego, co nie dostrzegał na planie a co później zauważał na ekranie. Zwróc uwagę na przykład na cykl w szpitalu, gdy Diana poddana jest rehabilitacji i obejmuje bukiet kwiatów od Nevsa... Wspaniały jest także Douglas Fairbanks Jr jako jej brat Jeff, oraz Lewis Stone, który pojawia się w większości filmów Grety. No i inni aktorzy, m.in. Howard Bosworth jako okrutny człowiek honoru, Morton Holderness.

Jednak film nie był już całkowicie niemy. Obecnie może tak go postrzegamy, ponieważ do wszystkich filmów niemych stworzono później muzykę, ale ten film ma oryginalną ściężkę dźwiękową i w kinach lat 20tych ludzie oglądali go wraz z muzyką - integralną jego częścią. Ciekawostką jest, iż wówczas nie myślano o dialogu. Wraz z pojawieniem się dźwięku tworzono filmy własnie z muzyką, a dialog pojawił się zupełnie niespodziewanie i tak pozostał po dzis dzień.

Nie tylko dla fanów Grety Garbo, ale dla wszystkich zainteresowanych klasyką dawnego kina! Nie zdradzam treści aby nie zabic ciekawości podczas oglądania.