Opis biegającej w tę i tamtą stronę matki w punkt. Pierwsze pół godziny latała, jak kot z pęcherzem.

Ja rzadko piszę komentarze pod marnymi filmami, ale po obejrzeniu tego, mam takie nerwy, że muszę dać temu upust. Tyle tu idiotyzmów i luk w scenariuszu, że zorganizowałam sobie konkurs na największą bzdurę.

Matka zostaje zaskoczona przez włamywaczy na bosaka, ucieka przed tym pierwszym kolesiem oczywiście bez butów, ale już podczas pierwszego wejścia do domu, ma na nogach zacne botki. Assasinka i magik normalnie. Wyczarowała sobie obuwie.

Pan Latynos, ostry typ, oczywiście uważa, że idąc z kosą na rodzinkę, która uciekła do auta, należy podejść do samochodu centralnie od tyłu, by matka mogła bez większych trudności cofnąć i go przejechać. Pomijam fakt, że chyba po nim przejechała, a nie tylko potrąciła, a ten bez złamanej kończyny pojawia się w ostatnich scenach.

Chłopiec mierzy do bossa z broni, nawet strzela, ale już za moment ucieka z siostrą, a broń ma oprawca. Grzeczny chłopiec. "Przepraszam, strzeliłem, nie trafiłem. Proszę, oddaję panu pistolet".

Z pełną świadomością wybrałam ten film i byłam gotowa na odtwórczą fabułę ( co nowego można wymyślić w tego typu filmach), ale idiotyzmom się sprzeciwiam.

Dałam dwie gwiazdki tylko dlatego, że są tam ładne wnętrza i dobrze grający ojciec.