Stewardessa Lin idzie szybkim krokiem lotniskiem. Przechodzi kontrolę w specjalnej komorze i żegna się z koleżankami, które kończą zmianę. W łazience razem z innymi maluje się do pracy. W specjalnym pomieszczeniu tłumaczy swojej ekipie, że lecą do Bukaresztu oraz pyta o instrukcje bezpieczeństwa. W samolocie zapina pas i daje znak o gotowości do lotu. Później przygotowuje i rozwozi posiłki, jakiś pasażer prosi o czerwone wino. Zanim kończy kurs współpracowniczka informuje ją o złym samopoczuciu innej pasażerki, która jest w ciąży.. Kobieta z początku nie reaguję na słowa wypowiadane do niej widać tylko grymas bólu.

Po bliższych oględzinach Lin dochodzi do wniosku, że odeszły jej wody i każe drugiej stewardessie wezwać lekarza. 50 minut zostało do lądowania, więc Judith zostaję odprowadzona do osobnego pomieszczenia Z konieczności to główna bohaterka musi odebrać poród, bo reszta ekipy zachowuje się jak żółtodzioby. Wieczorem nowa koleżanka gratuluje jej udanego zabiegu. Później widzimy ją na dyskotece na której podrywa jakiegoś faceta i uprawiają przygodny seks. Przez to rano zaspała na budzenie, więc była zmuszona skorzystać z taksówki. Podczas kursu auto potrąciło piętnastolatka.

Dobrze sformułowany dramat społeczny z mezaliansem na pierwszym planie. Dobrze sytuowana, lecz już niemłoda Lin jest stewardessą z długim stażem. Niestety jedynym jej towarzyszem z tego co zrozumiałam jest pies i jakiś mężczyzna z którym zawsze rozmawia przez telefon, ale nie wiem kim on może być. Jedyną rodziną jest wiecznie gderająca matka. Nicu jest bezdomnym nastolatkiem uzależnionym od wdychania farby i prawdopodobnie jakiegoś narkotyku. Pomieszkuje w kanałach z podobnymi sobie. Jedną z ich rozrywek jest kładzenie głowy na torze metra by uciec w ostatniej chwili. Zarabia na życie jak sam twierdzi oprowadzając turystów po Bukareszcie. Niestety para się też mniej chlubnym zajęciem zaspokajania mężczyzn oralnie w toaletach na dworcu. Ma w sierocińcu młodszą siostrę, której dogląda jak może by dawać owoce i pilnować by myła zęby dokładnie. Szkoda, że nic nie wiadomo o jego rodzicach. Od początku widać motywy chłopaka, który moim zdaniem specjalnie wszedł pod koła. Poczucie winy głównej bohaterki jest jej fatum. Mimo wielu sygnałów w zachowaniu Nicu ona nie przestaje się z nim spotykać. Bardzo ciekawie zbudowana relacja. Świetnie oddane miejskie realia z akcentem na punkt widzenia ludzi z marginesu. Moja ocena to 9/10.