A Speer to niby taki był miły człowiek? Przecież on tak nakłamał o tym jak to nic o niczym nie wiedziałam, że normalnie można zwątpić w istotę człowieka. Kanalia bez honoru. Napisał książkę, w której się wybielił jak mógł, ile mógł w celu ratowania skóry (jeszcze przed procesem) sprzedać informacji Amerykanom tyle sprzedał. Słodził się do Hitlera, a jak zrobiło się gorąco, to do Amerykanów. Szkoda tylko (to sarkazm rzecz jasna), że w prywatnej korespondencji nie ukrywał faktu, że doskonale się w tym wszystkim orientował i jak najbardziej to popierał. Na procesie inni oskarżeni słysząc jak nawija te bzdury jak to niby nie był świadom niczego (zajmując się przemysłem zbrojeniowym!!) po prostu się z niego śmiali jak z najlepszego komika. No ale cóż, Amerykanie nie mieli oporów w kwestii zatrudniania i wybielania nazistów, to i jemu się udało.

Co do tej sekretarki, to według mnie akurat bardzo ciekawy film, bo kobieta postrzegała Hitlera z innej perspektywy i była praktycznie odcięta od informacji o bieżących wydarzeniach. Kiedy pozna się jej relacje można lepiej zrozumieć takie sytuacje. Z tymże ona była sekretarką i w jej sytuacji ta niewiedza była jak najbardziej możliwa - w przeciwieństwie do sytuacji bezpośrednich współpracowników Hitlera jak Speer. Bardzo ciekawy jest fragment o tym, co się działo w bunkrze przed samym samobójstwem Hitlera.
Ona biedna po wojnie czuła się współwinna, choć w sumie nic nie było jej winą i nie odegrała w niczym żadnej ważnej roli. Nie była nikim szczególnym, nie robiła nic szczególnego i dałaby się ją zastąpić inną dziewczyną po prostu piszącą na maszynie. Dla mnie ciekawe są takie różne relacje samych Niemców - tych bardziej "szarych" Niemców, którzy faktycznie mało wiedzieli, a byli silnie manipulowani - chodzi mi o samo społeczeństwo. Np. miniserial "Dzieci Hitlera" świetnie ten temat przedstawia.