W końcu ktoś pokazał rzeczywistą Amerykę, obnażył ją z tego wszechobecnego domniemanego szczęścia i deklarowanego bogactwa. Kolejki do noclegowni i chińskiego przedszkola nie widziałam w żadnej amerykańskiej produkcji. Film bardzo dobry, Will Smith pierwsza klasa. Aczkolwiek moja ocena zostaje przy 8, ponieważ widzę zbyt duże podobieństwo do dzieła Viktora de Sica "Ladri di biciclette" (Złodzieje rowerów)z 1948 r. Swoją drogą, szkoda, że żaden z recenzentów na tej stronie nie dopatrzył się podobieństwa. Jak mniemam miał on inspirować autorów "W pogoni za szczęściem", jednak niektóre wątki zostały wręcz skopiowane. Wg mnie signor Muccino świadomie odkurzył stare oscarowe pomysły, które mu zapewniły otwartą drogę do Hollywood.