Historyczny film - bo pierwszy w całości mówiony - na 5 nominacji do Oscara i statuetkę dla Baxtera - żadne wyróżnienie się jednak dziś nie broni, niestety.
Aż trudno dziś uwierzyć, że film znalazł aż tak wielki poklask wśród jurorów - 5 nominacji do Oscara - i to w bardzo ważnych kategoriach (film, reżyser, scenariusz, zdjęcia, aktor pierwszoplanowy) to zestaw, który stał się udziałem ledwie kilkunastu filmów w całej historii. Z dzisiejszej perspektywy nie broni się jednak żadna nominacja - najmniej można się jeszcze czepiać zdjęć, film kręcono bowiem w całości w plenerze i choć żadnych smaczków ani szczególnie efektownych pomysłów inscenizacyjnych tu nie zobaczymy, to jednak sam fakt plenerowości robi już pewne wrażenie. Reżyseria kuleje jednak mocno, jeszcze bardziej scenariusz - sporo tu luk i dłużyzn, a parę razy mamy też wyjątkowo nieudolne przejścia montażowe. Tym bardziej dziwi nominacja za film.
Z kolei nagroda dla Baxtera za rolę pierwszoplanową dziś nie broni się już zupełnie - owszem, Cisko Kid w jego wykonaniu nie jest zły, ale konkurencja była w tym roku znacznie lepsza i ciekawsza. Trzeba jednak pamiętać, że perspektywa oceny filmu mocno się zmieniła - to, co po ponad 80 latach razi i okazuje się nie być tak dobre, wtedy odbierane było trochę inaczej - nagrody aktorskie w pierwszych latach rozdawane były raczej średnio trafnie, a zachwyt nad dźwiękowością filmu przesłonił chyba jego faktyczną wartość, stąd taki wysyp nominacji. Inna sprawa, że nie był to najmocniejszy sezon (jako że "Patriota" do dziś się nie zachował, trudno ocenić jego miejsce w całej stawce).