Według mnie film został źle zrealizowany na wielu płaszczyznach i wpisuje się idealnie w kategorię innych nijakich filmów produkcji (dystrybucji) netflixa.
A szkoda bo historia jest ciekawa i miała potencjał.

Zdjęcia, charakteryzacja, narracja, dialogi i sama reżyseria robią wszystko żeby zniszczyć immersję.
Zdjęcia bo: jest mało wysokich ujęć, nie widać jakie odległości pokonują bohaterowie ani z czym się mierzą.
Charakteryzacja: od dnia 64 (strzelam) bohaterowie się nie zmieniają. Nie rosną brody, nie chudną, nie mają podkrążonych oczu bardziej popękanych warg nie są bardziej spaleni słońcem no po prostu fuszerka.
Narracja: przeskok w ilościach dni ma szokować i pokazywać jak długo bohaterowie są sami ale tak naprawdę nic się z bohaterami nie dzieje, oni się nie zmieniają. Nikogo nic nie boli, nikt nie jest głodny nikomu nie jest zimno. Nawet w pewnym momencie jak kapitan pyta młodego czy to pierwsze święta ten odpowiada że już drugie i to niby ma dać nam poczucie że oni tracą poczucie czasu. Tylko że jakby powiedział ze to 5 święta to wcale nie zrobiłoby różnicy bo na bohaterów ta liczba dni w żaden sposób fizycznie nie wpływa. Ot po prostu numerek.
No i nie mówiąc o tym że również skutecznie niszczy to wrażenie podróży. "Kapitanie nie idźmy do tego kopca to jest 300km bez sensu za duże ryzyko" "Nie narzekaj młody idziemy". Cyk czarny ekran + 30 dni i już jesteśmy 300km do przodu. "No to wracamy" cyk czarny ekran 30 dni i to samo ujęcie powrotu do chaty. A w pierwszej połowie filmu te 300km zajmuje dobre 20 minut czasu ekranowego.
Reżyseria (tak chyba można to nazwać?): to co się dzieje nie ma żadnego wpływu na fabułę, nic nie niesie za sobą konsekwencji.
-Kapitan zostaje zraniony przez niedźwiedzia (prawdopodobnie połamane żebra) - idzie dalej.
-Kapitan wpada do zimnej wody - poleży chwilę pod 2 kocami już cieplutko i idą dalej
-Młody wspomina że nie mają zapasów na powrót - i tak wracają
-Zatrują się wątróbką- zwymiotują i dalej idą
-Znaleźli samochód poprzedniej wyprawy - idziemy dalej
Nic w tym filmie nie ma znaczenia i nie ma tu ani krzty dramaturgii ani poczucia zagrożenia. Jakby pchali te sanie w ciepły letni wieczór a nie przez piekło.
No i dialogi - perełka. Rozumiem że chodziło o to że kapitan jest tak mrukliwy i markotny że w ogóle o niczym z nim nie można pogadać a młody jest na tyle pozytywnym gościem że ten się przy nim otwiera ale rezultat jest komiczny bo aktor grający kapitana nie umie zagrać poważnego mruka.

Więc według mnie 4/10 film nijaki, nie polecam. Już lepiej sobie Cast Away obejrzeć po raz kolejny.