Zawsze ciekaw byłem, jak udaje się scenarzystom jakiś tasiemców upychać totalne nic w dwudziestu kilku minutach seriali. 'Warsaw Dark' jest po tym względem jeszcze lepszy, tutaj nic rozciągnięto do minut osiemdziesięciu. Nie bardzo w ogóle wiadomo jak ten film traktować, do jakich kategorii go klasyfikować. Zupełny brak akcji dyskwalifikuje to jako thriller, a polityki to tu tyle co kot napłakał... A to, co miało być fabułą, jest przedstawione tak chaotycznie, że nijak nie można wpaść na pomysł, co za historię chciał nam autor sprzedać. Niezależnie od wszystkiego - nie udało mu się. Nie można narzekać chyba tylko na grę aktorską (ale po pierwsze tylko wybranych, po drugie co to za gra, półtorej godziny siedzenia na krześle), zdjęcia (byłyby dobre w jakimś innym, ambitniejszym filmie, tu tylko potęgują wrażenie chaosu) i muzykę (no, koniec końców ta jedna czy dwie pioseneczki brzmią całkiem ładnie). A dodatkowa gwiazdka za coś skrajnie innego: otóż ogromne nudy ziejące z tego filmu wykazują nadzwyczaj duże działanie nasenne. Zdarzało mi się przysypiać podczas oglądania filmów, ale nigdy do tego stopnia jak przy 'Warsaw Dark'. Dlatego z czystym sumieniem polecam go wszystkim cierpiącym na bezsenność, bez wątpienia im pomoże.