nie ma co ukrywać
Na poziomie - taniej rozrywki. Z powieścią Wellsa ma niewiele wspólnego, jest chaotyczny, a i aktorsko pozostawia wiele do życzenia. Na Samanthę nie będę już tu najeżdżać, niech pani do filmu się nie miesza, chyba że chce zagrać jakąś roślinkę - bo ładnie wygląda. Jeremy bredził od rzeczy, Guy cały film łazi i się krzywi. Twórcy dorobili wątki, z których tylko scena z komputerowym Murzynem jest ciekawa.

Przesadziłaś
ograniczenie roli Orlando Jonesa do "komputerowego Murzyna " to obraza jego wkład w film!!

niezupełnie
Nie czepiam się gadających szyb (osobiście nic do nich nie mam) oceniam film jako całość i jako wątpliwa ekranizacja ważnej powieści.

wciagajaca fabuła
bo film nie miał być wierną ekranizacją powieści. Film jest wielowątkowy co dla niektórych tłumoków dla których skupienie się przez półtorej godziny jest niezwykle wyczerpujące jest niedopuszczalne. Podoba mi się przede wszystkim za to że jest naukowo poprawny bez termonologi s-f i praw fizyki wyssanych z palca a do tego wzruszający w swoim przekazie że tak naprawdę nie można cofąć tego co się stało o czym pewnie większość sceptyków tego filmu nie wie bo albo spała albo sprawdzała pocztę na komuterze albo plotkowała na gg.

*_*_*
Niektórych książek nie można przerabiać według własnego widzimisię, nawet jeśli to książka autorstwa własnego dziadka, babci czy synowej tylko dlatego, że się posiada prawa autorskie. "Wehikuł czasu" Wellsa ma ponadczasowy przekaz, którego nie można spłycać do melodramatycznej podróży w czasie. Dalej się będę przy tym upierać, bo jeśli zna się tylko filmową wersję z dwudziestego pierwszego wieku, można się nabawić mylnej opinii o cieniutkiej, acz "trochę" innej książeczce pana Wellsa.