Nie sądziłem, że można aż tak spiep...yć wspaniałą powieść jednego z moich ulubionych autorów, Kena Folletta!!! Nie przerażało mnie, że film miał trwać aż 3 godziny, bo sama powieść jest tak wciągająca i pełna zwrotów akcji, trzymająca w napięciu. Miałem więc nadzieję, że podobnie będzie z filmem (choć znając wszystkie poprzednie ekranizacje moich ulubionych powieści, miałem jednak obawy, bo zawsze kończyły się rozczarowaniem)... Niestety okazało się gorzej, niż można było się spodziewać. Przez pierwsze 40 min. filmu zastanawiałem się, czy na pewno to jest ten film (a właściwie czy to rzeczywiście jest ekranizacja tej powieści, którą czytałem). Mimo wszystko obejrzałem do końca (choćby po to, by wyrobić sobie uczciwą opinię) i potem żałowałem zmarnowanych 3 godzin! Gdyby nie to, że znałem wcześniej fabułę z książki, to mógłbym się pogubić i zanudzić tą beznadziejną fabułą filmu. Powieść została koszmarnie okrojona do najbardziej prymitywnych obrazków, pozbawiona najciekawszych i trzymających w napięciu akcji i wątków. Miałem wrażenie, że scenarzyści czytali tylko streszczenie powieści (coś w rodzaju "ściągi dla licealistów"), a reżyser nie czytał nawet tego. Albo mają nas, odbiorców, za ograniczonych umysłowo, więc nakręcili wersję najbardziej uproszczoną, spłyconą do granic możliwości. Na podstawie takich filmów jak ten, jeszcze bardziej zrozumiałem pojęcie "kultury obrazkowej" i dlaczego mówi się, że to książki, a nie filmy, rozwijają. Rozumiem, że film rządzi się swoimi prawami i ograniczeniami, pewne rzeczy łatwiej opisać w książce, więc nie wszystko da się przedstawić na ekranie; a poza tym chodzi też o ograniczenia czasowe. Ale żeby rezygnować z najciekawszych wątków, a skupiać się na mniej istotnych detalach??? Tego nie potrafię zrozumieć. Byłem przekonany, że ekranizacja powieści (szczególnie dobrej powieści, "z górnej półki") to sztuka i wymaga ogromnego talentu u filmowca... Jak widać nie koniecznie i nie każdy przywiązuje wagę do słowa pisanego :-( A może rzeczywiście twórcy mają rację i odbiorcy filmów w większości są "ubodzy intelektualnie", dlatego nie czytają książek, bo wolą film, zwłaszcza taki, przy którym nie trzeba myśleć... Jestem przekonany, że każdy kto czytał tę powieść (pod tym samym tytułem) będzie miał podobne odczucia. Ja jednak zachęcam, aby przeczytać książkę, a darować sobie ten film, bo powieść jest dużo ciekawsza (choć wymaga więcej czasu i umiejętności czytania), natomiast film to strata czasu! Poza tym w powieści są również bardzo pikantne wątki erotyczne (sceny łóżkowe opisane z najdrobniejszymi detalami, niektórzy uważają, że wręcz pornograficzne), których w ogóle nie ma w filmie! ;-)