Kulawą Bronką, córką aktywisty spółdzielczego i partyjnego, zainteresował się Staszek, którego porzuciła dla miejscowego nauczyciela jego dziewczyna Ulka. Staszek uwodzi Bronkę i skłania, by namówiła ojca do wystąpienia ze spółdzielni i odebrania ziemi, na której mogliby oboje gospodarować. Ojciec długo się opiera, lecz dla dobra córki, wbrew swym przekonaniom, występuje ze spółdzielni. Tymczasem nauczyciel - nie chcąc zająć zdecydowanego stanowiska wobec religijnej atmosfery wsi - wyjeżdża.

Bronka jest ładną dziewczyną obarczoną nieznacznym kalectwem. W rodzinnej wsi dla panny na wydaniu to niemal wyrok. Jej ojciec chcąc, żeby córka miała tytułowe wiano, buduje dom. Tymczasem po odsiedzeniu wyroku do wsi wraca Staszek, który jest bez pieniędzy i pracy. Niespodziewanie zaczyna coś czuć do Bronki. Początkowo fascynacja jest bezinteresowna. Jednak w głowie Staszka pojawia się pomysł, by ojciec Bronki zapisał jej trzy morgi ziemi, na których mogliby gospodarzyć. Problem w tym, że ziemia należy do wiejskiej spółdzielni, której członkiem jest ojciec dziewczyny...