Niezbyt dobry. Pan Dalton gra nieźle, ale równie podobał mi się Heathcliff z wersji z roku 2009. Co do Katy... ona wygląda jakby miała Zespół Downa. Zresztą ta scena, gdzie Katy każe przysiąc Heathcliffowi, że jej nie opuści jest, lekko rzecz biorąc, debilna. Na początku filmu Katy i Heathcliff powinni być dziećmi, a oni, zdaje się, dzieci grają. Wygląda to raczej na chorobę umysłową niż dziecinne zachowanie. Scena, w której para głównych bohaterów przychodzi do Drozdowego Gniazda ma być chyba zabawna, a jest żenująca. I obcięta jest połowa książki! Edgar i jego siostrzyczka (głównie Isabella, bo Edgar w sumie całkiem znośny) też jacyś dziwni.

Rzeczywiscie pominieto tutaj druga polowie ksiazki losy Cathy i Lintona. Szkoda.