Przez pół, a nawet może więcej, tego filmu zastanawiałam się w czym (a raczej jaką rolę) grał Michiel Huisman, nagle, po wyjściu w pół nago z łazienki, doznałam olśnienia, krzycząc Daario Naharis! Co do samego filmu, by nikomu nie spojlerować - zachęcam, bardzo mocno polecam i wiem, że podoba się nie tylko kobietom, ale i męskiej części widowni, co rzadko się zdarza przy tego typu filmach. Bez zadęcia, bez zbędnego kolorowania, z naracją do złudzenia przypominającą Amelię, film przebiega przed oczami wręcz akordowo, a gdy się kończy, pozostaje lekki niedosyt - który preferuję znacznie bardziej, niż znudzenie gdzieś w środku historii. Blake Lively - cud, miód i orzeszki, wspomniany Huisman urzeka zarówno wyglądem jak i wyrozumiałością, Ford ma w oczach ten aktorski geniusz, chociaż szkoda, że pojawia się dopiero w ostatniej fazie filmu. Reszta aktorów dobrana równie dobrze i czas tylko podziękować panie Heigl i Portman, że nie przyjęły głównej roli. Lively jest jakby do niej stworzona. Zatem śpieszcie do kin, bo naprawdę (co podkreślam raz jeszcze) WARTO.