Dwaj bracia na swoich wielbłądach wyruszają w długą drogę do rodziców. Podążają korytem starej rzeki, która już dawno wyschła i ledwo ją widać. Opuszczone domy przypominają o przeszłości, o jedwabnym szlaku. Ale odkąd nie ma wody, nie ma tu ludzi ani zwierząt. W poszukiwaniu nowych pastwisk dla owiec również rodzina chłopców musiała się rozdzielić. Tylko młodszy Aidkeer mógł zostać z rodzicami, starszy Bartel musiał zamieszkać z dziadkami. To jest źródło napięcia i niechęci miedzy rodzeństwem. Muszą sobie z tym poradzić. Zwłaszcza, że na szlaku, gdy kończy im się woda i jeden wielbłąd zdycha – mogą już liczyć tylko na siebie. Ale starszy porzuca młodszego…
Dopiero spotkanie lamy w starej świątyni Buddy pomaga chłopcom się pogodzić. Bracia są Yugurami. Yugurzy to starożytny ludem, którego kultura i sposób życia są wypierane przez zmniejszające się zasoby wody. Rzeczowymi oczami dzieci widz obserwuje poważne konsekwencje rozwoju współczesnej cywilizacji. Gdy bracia docierają do rodziców, są już nierozłączni, ale ich przyszłość jest bardziej pewna niż kiedykolwiek.