gratuluję twórcom tego filmu, całej ekipie, poczawszy od charakteryzatorów na obsłudze technicznej kończąc. nie byłam jeszcze na tak cichym seansie. w czasie projekcji nikt sie nie odzywał, a gdy juz końcowe napisy pojawiły się na ekranie ludzie niespiesznie i bezszelestnie(!) zaczęli wychodzić z sali. to bardzo wymowne milczenie, bo po tym co zobaczyliśmy po prostu nie wiadomo co powiedzieć...niby słowa oburzenia same cisną sie na usta, ale przypominając sobie te niewinne, roześmiane twarzyczki afrykańskich dzieci, łzy same cisną się do oczu. musiałam się kilka razy powstrzymywać żeby głośno nie zaszlochać- długo juz żaden film tak mna nie poruszył... i ta świadomość, że to nie fikcja ale czyste fakty...poziom życia w Afryce..jeśli tu w ogóle można mowić o poziomie! myślę, że trzeba podziękować twórcom za nowe, prawdziwe spojrzenie na losy tych ludzi. i jeszcze jedno- nie potrafie byc obiektywna jeśli chodzi o ocenę gry Ralpha Fiennesa, ale w tym przypadku była to prawdziwa uczta dla kinomanów! do tego ta urocza, uparta Rachel Weisz. Piękne zdjęcia i subtlena muzyka. nic, tylko bić gromkie brawa!