Na filmy te chodziły głównie osoby, które same decydowały na co chcą chodzić do kina. W drugiej połowie lat 60tych i pierwszej lat 70tych ubiegłego wieku w Polsce było mało informacji dotyczących tych filmów. Pisma takie jak "Film" czy "Ekran" prawie nie wspominały o istnieniu tych filmów na ekranach polskich kin, co najwyżej, krótko w rubryce "Idziemy do kina". Ale to był obowiązek pisma "Film", aby krótko zaprezentować każdy film jaki wchodził na nasze ekrany. Sytuację poprawiło pojawienie się nowego tygodnika "Magazyn filmowy", który stał się najbardziej lubianym pismem dla masowej widowni. Niestety ukazywał się on tylko 5 lat (1968 - 1972) na szczęście obejmując prezentację filmów serii od "Winnetou III" do ostatniego "Winnetou w Dolinie Śmierci". Ponadto ukazało się kilka ilustrowanych artykułów na życzenie czytelników na temat i serii filmowej i osoby Pierre Brice'a. Jednak pamiętam jak brak było informacji na temat powstających filmów serii. Po wejściu na ekrany "Skarb w Srebrnym Jeziorze" i mając nikłe informacje na temat powstałych nowych "Winnetou" miałem wątpliwości czy aby w głównych rolach występują te same osoby Pierre Brice i Lex Barker. Tak mało danych docierało do nas oficjalnie w tamtych czasach.

Trzeba zaznaczyć że filmy te puszczano też w telewizji. Potem poszczególne postaci popularyzowano oddolnie na odpustach. Strzelało się do fotografii... Powstawały piosenki które śpiewano przy ogniskach, na koloniach. Trudno dzisiaj uwierzyć w takie powszechne zainteresowanie. Ułatwiała temu inna dystrybucja filmów. Były stale obecne w kinach. Nie tylko przez dwa tygodnie.

Tak, były emitowane w telewizji: "Skarb w Srebrnym Jeziorze" w Poniedziałek Wielkanocny 1967r. , "Winnetou I", "Winnetou II", "Winnetou III" na Boże Narodzenie 25, 26, + 27.12.1970 r. , "Winnetou i Apanaczi" też Poniedziałek Wielkanocny 31.03.1975r. , "Winnetou i król nafty" niedziela 11.05.1975r. , Winnetou wśród sepów" na Dzień Dziecka w niedzielę 1.06.1975r. Opisałem to może zbyt szczegółowo, ale to były jedyne emisje serialu w Polskiej Telewizji jakie odbyły się przed przemianami ustrojowymi. Spośród tych tytułów tylko "Winnetou i Apanaczi" oraz "Winnetou i król nafty" były czytane przez lektora - ten drugi nawet Jan Suzin. Pozostałe w wersji dubbingowanej oczywiście tej pierwotnej kinowej. Jednak nie były one bez wad polegających na ubytkach kliszy po masowej eksploatacji w kinach. A co do obecności w kinach to zdarzało się około roku 1975, że w różnych kinach wyświetlano jakieś 5 tytułów tego samego dnia w moim mieście. Kina wówczas dopisały i prezentowały to co widownia oczekiwała, w przeciwieństwie do prasy zwłaszcza dotyczącej tematyki filmowej.