Albo jak kto woli - kino kwasowo-powiatowe, w najlepszym rozumieniu tego pojęcia. Może nie smakowa rewelacja, co zaraz z nóg ścina, ale jednak potrafi co nieco człeka bystrego sponiewierać. I czuć ze środka literatem, sposób postrzegania taki, znaczy się charakterystyczny i jakby fantazyjny. Trup był? Ha, no jasne! Miłość była? Ba! Duchy? Masz... No to jeszcze tylko skoczym po flaszkę i będzie komplet. Czarowne to dość, choć proste jak ludzkie grzechy, to i ogląda się dobrze. I klimacik jest, i atmosferka. Taka nasza, swojska znaczy, prowincjonalna. Ech, życie, życie... Chciałoby się ciebie tak od serca przeżyć. Ale niech będzie i od wątroby.