siedzisz w mojej glowie. DOKŁADNIE tak to widzę.

Zgadzam się z Tobą w 100% !!! Pozdrawiam:-)

Film jest bardzo trudny w odbiorze i pełen symboliki, nic dziwnego, że niełatwo go zrozumieć na pierwszy rzut oka.

Zrozumieć? Wydaje mi się, że autorka posta nie pisała nic o tym, że nie potrafiła go zrozumieć.

Tak, tak, tak. Mam podobne odczucia co do samego filmu i jego realizacji!

Również się podpisuję, dziwię się tym zachwytom, a raczej, że aż tak przeważają...

Zgadzam się, ale mnie najbardziej drażniła postać grana przez Jakubika, taki mniej zaradny Janusz Tracz :) A co do brutalności to moim zdaniem była ona źle zrealizowana. Tzn. za mało dynamiczna jak na przykład bardzo dobra scena rzezi w kościele. Gdyby reszta scen przemocy była zrobiona tak jak ta z naciskiem na szybką pracę kamery i dynamikę, wpływałyby bardziej wstrząsająco na widza. Przynajmniej ja mam takie odczucie. A tu zaserwowano nam teatralne krojenie aktorów i palenie kukiełek dzieci. Słabiutko jak na takiego twórcę jak Smarzowski.

Jeśli oczekujesz odpowiedzi trzeba było zaznaczyć ,,Uwaga spoiler". bo ktoś kto filmu nie oglądał może się wkurzyć. ale postaram się odpowiedzieć.
1. Nie miałem żadnych problemów ze zrozumieniem śpiewanych pieśni ponieważ Ukraińskie pieśni tłumaczone były na język polski. Zresztą nagłośnienie film miał rewelacyjne. wystarczy porównać z oscarową ,,Idą" gdzie aktorzy mamrotali niezrozumiale pod nosem.

2. Nie uważam by sceny początkowe były za długie. Były takie jak trzeba i spełniły swoje zadanie wprowadzając widza w klimat relacji polsko -ukraińskich na Wołyniu w schyłkowym okresie II Rzeczpospolitej.

3. Dzięki takiemu montażowi film nabrał szlachetności, wyartykułowano w ten sposób aspekt psychologiczny opowiadanej historii.

4. To co pokazano w filmie, to wybrano wyjątkowo łagodne sposoby mordów, w przeciwieństwie do tego co się działo naprawdę w 1943 roku na Wołyniu. To dobrze a nawet bardzo dobrze, dzięki temu film nie stał się prymitywną jatką znaną z horrorów klasy ,,B". Takie podejście spowodowało,że widz mógł obcować ze sztuką.

5. Identyfikowałem się z Zosią od początku kiedy spadło na nią pierwsze nieszczęście (decyzja ojca) po ostatnią, w pewnym sensie, poetycką, metaforyczną, scenę. Nie więc o wiem o czym napisałaś. Miałem dokładnie odwrotne odczucia. Co do gry aktorskiej, od czasu Humphreya Bogarta, który zastosował tak zwane oszczędne aktorstwo i był w tym geniuszem, aktorstwo dobre, bardzo dobre lub genialne charakteryzuje się np. grą wyrażającą emocje,zrozumiałe dla widza, np. jednym spojrzeniem. Z tego zadania Michalina Łabacz wyszła zwycięsko.

6. Napiszę tak. w telewizji jeszcze przed obejrzeniem filmu widziałem wypowiedź jednego z jurorów festiwalowych, który stwierdził,że film ,,Wołyń jest filmem niedokończonym - po czym dodał- ja to widzę". Nie znałem treści filmu, nie wiedziałem o co mu chodzi. Przypomniałem sobie o tym po zakończeniu filmu i zrozumiałem,że podobnie jak Ty ten facet nie zrozumiał tego filmu. Swoja drogę fakt,że ktoś taki został jurorem festiwalu filmowego woła o pomstę do nieba. Wprost nie mogę napisać o co chodzi w tej scenie bo nie zaznaczyłaś spojlera z ostrzeżeniem o zdradzeniu fabuły, ale scena jest wyjątkowo przejrzysta i banalnie prosta. Mogę tylko napisać,że scena nawiązuje do motta filmu z początku projekcji. Słowa Jana zaleskiego,że ,,Mieszkańców Wołynia zabito dwa razy, wpierw dosłownie, a potem poprzez przemilczenie. Właśnie to motto spina film z końcową sceną czyniąc go dziełem kompleksowym. Mogę jeszcze dodać, co istotne dla końcowej sceny, może Cię to naprowadzi,że film powstał na podstawie zachowanych wspomnień ludzi, którzy przeżyli. Długo o tym nie wolno było mówić całej prawdy. Napiszę tak, filmowy most i wspomnienia osób, które były wówczas dziećmi, a które utraciły swoich bliskich, plus przemilczenie, to z motto, również i przechowanie o tych wydarzenia głównie w pamięci ówczesnych dzieci, które mogły dopiero zacząć mówić po wielu latach, w czas swej dojrzałości i wczesnej starości.

Trafna wypowiedź.

Jesteś "ogromną fanką Smarzowskiego" i dziwi Cię sposób zmontowania obrazu?

Dokładnie tak. Zamiast ironicznych pytań, zachęcam do czytania ze zrozumieniem.

No dobra, opiszę scenę końcową, bo z jej zrozumieniem jest problem,jak widzę. Tylko końcową. Zakrwawiona Zosia na wozie. Przebitka, Zosia przechodzi przez most wraz z synem pośród łagodnych niemieckich żołnierzy, którzy wywołali całą awanturę, zwaną II wojną światową, co stało się pośrednim przyczynkiem do tragicznych wydarzeń na Wołyniu. Żołnierze Wermachtu,tutaj, nie są niewinnymi barankami, działania polityczne III Rzeszy doprowadziły do zmiany relacji sąsiadów polsko-ukraińskich na Wołyniu. Za nią podąża synek, coraz wolniej, w pewnym momencie syn przystaje, Zosia idzie dalej. odchodzi/umiera. Odchodzi w milczenie i zapomnienie.Zosia odchodzi jako ofiara zmowy milczenia, synek zostaje jako świadek historii, którą ma przekazać potomnym po latach, tutaj nawiązanie do motta z początku filmu.Dalej,przebitka, na leżącą, zakrwawioną, Zosię na wozie, który przejeżdża przez ten sam most. W czasach komuny nie wolno było o tej tragedii wspominać. Dopiero pod koniec lat 80-tych XX wieku ukazały się pierwsze rzetelne opracowania ale funkcjonujące w tak zwanym drugim obiegu, w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej zwalczane, uznawane za nielegalne. W szkole o tej tragedii nie uczono.

Dziękuję za interpretację. Przy kolejnym seansie na pewno wezmę to pod uwagę.

I to jest największą wadą tego filmu. Za dużo kombinatoryki, za dużo metaforyki. W tej pogonii za formą zgubiono gdzieś klimat czyli grozę tamtych wydarzeń.
Film zwyczajnie nie rusza. Nie znając historii, zdjęć, relacji z tamtych wydarzeń można by przejść nad tym filmem bez większej refleksji.
Smarzowski miał okazję pokazać całemu światu co się tam wyprawiało a co zrobił? Poprawną historyjkę o "relacjach", wypakowaną przesłaniami do tego stopnia, że aż chaotyczną i zwyczajnie nużącą.
Nie tak się naprawia 70lat milczenia.

O przepraszam, napisałem,że pierwsze rzetelne publikacje o Wołyniu ukazały się pod koniec lat 80-tych, 70-tych oczywiście i na początek lat 80-tych. Były zwalczane przez ówczesne władze.

6. Tam nie chodziło o "dziwny" montaż tylko o sposób interpretacji. Dużo o tym pisali na forum radzę przejrzeć. Ogólnie powinnaś jeszcze raz obejrzeć ten film bo sprawiasz wrażenie jakbyś niedokładnie go oglądała.

Tak, wiem, uważnie przeglądam wpisy. Tu masz rację - wybieram się jeszcze raz, bo pierwszy seans nie do końca sprzyjał oglądaniu w skupieniu (przeszkadzający obok inni widzowie). Poza tym pisałam w emocjach, stąd takie pretensje. Myślę, że po drugim obejrzeniu odczucia będą trochę inne.

Jeśli jesteś młodą osobą i niewiele przeczytałaś na temat Wołynia to warto przeczytać ten artykuł w Wikipedii. Lepiej wówczas zrozumiesz o czym naprawdę film opowiada. a i końcowa scena i nie tylko ta scena wyda ci się bardziej przejrzysta. Wikipedia. Wpisz - Rzeź wołyńska.

heh Trochę śmiesznie to brzmi kiedy ktoś się powołuję na wikipedię. No ale akurat w tym konkretnym przypadku masz rację, bo ten artykuł jest całkiem niezły. Ogólnie jest sporo ciekawych materiałów w internecie na ten temat, nie mówiąc już o książkach.

Nie wszystkie artykuły w Wikipedii są kontrowersyjne. Jest wiele artykułów wartościowych, opartych na solidnych opracowaniach historycznych. Nie czytałem niczego wcześniej, przed udaniem się do kina, o Wołyniu w Wikipedii, dlatego,że wiedzę mam z książkowych publikacji. Po internetową encyklopedię sięgnąłem już po wizycie w kinie.

Dziękuję za troskę, ale znowu się nie zrozumieliśmy. Mam bardzo dużą wiedzę na ten temat, obejrzane dokumenty i przeróżne materiały. Doskonale wiem o czym film opowiada. Prawie wszystkie przytyki nie były do historii, bardziej do kwestii technicznych. Ale dzięki za przypomnienie, chętnie ponownie obejrzę ten dokument.

Warto obejrzeć również ten dokument. Bardzo ciekawy i też wprowadza w klimat filmu. https://www.youtube.com/watch?v=lAd2zg3UQOA

Właśnie za to zakończenie; do momentu ataku na wioskę było to dla mnie takie 6/10, ale to co się dzieje od momentu gdy Zosia wstaje nieprzytomna i do ostatniej sceny, to mistrzostwo świata i jedna z najlepszych, najbardziej klimatycznych rzeczy jakie w życiu przyszło mi oglądać.

No coś w tym jest.

Podzielam Twoje odczucia.
Trudno do tego filmu podejść z zimną głową mając w pamięci ciężar wydażeń. Kiedy jednak wyobrazimy sobie, że jest to film obcej kinematografii, i odrzucimy poczucie polskiej krzywdy, a skupimy się na fabule i prowadzeniu opowieści, to zauważymy słabości o których wsponinasz. Mam wrażenie że film powstawał za długo, albo miał zbyt wielu autorów.
Niedoścignionym wzorem dla fimu "Wołyń" jest "Misja" Rolanda Joffe.

"3. Dziwny montaż, nagle dziwne ucięcia w ujęciu, wyglądało to jakby kopia była wadliwa i się po prostu czasami ścinała. Pomijam, że w niektórych momentach wyglądało to, jakby było montowane na ostatnią chwilę, niedopracowane."

Wszystkie swoje filmy Smarzowski tak "montuje" :))

Tak się składa, że dobrze znam filmy Smarzola i tak nie jest :)

Skoro tak mówisz :)