Film, w swojej wymowie bardzo antywojenny, będący próbą kinowej interpretacji oratorium Benjamina Brittena. Nie zawiera dialogów, można usłyszeć jedynie recytowane poematy Wilfreda Owena. Przedstawia historię angielskiego żołnierza i jego narzeczonej, pielęgniarki - żyjących w czasach pierwszej wojny światowej. Można w nim także dostrzec nawiązania do różnych współczesnych konfliktów zbrojnych, jak wojny w Wietnamie czy w Angoli.