Twój komentarz i ocena zachęciły mnie bardzo do obejrzenia tego filmu, co uczynię jeszcze dzisiaj. Dzięki :).

Świetna wypowiedź.

myślę że najwięszy strach czułbym jakbym się z niczym nie identyfikował. identyfikacja ze wszystkim (nie wiem dlaczego zatrzymałeś się w swoim rozumowaniu na ludzkiej rasie) to raczej całkowity spokój - jakiś zen czy coś. Twoje ego rozpływa się we wszystkim innym i finito

Człowiek zawsze szuka czegoś do czego mógłby przynależeć bo boi się być sam. Ludzie boją się być sami, boją się być tylko z własną osobą. Szukamy potwierdzenia własnej wartości w kimś innym, jeśli nauczymy się kochać własne ciało takim jakie jest i własną istotę to nie będziemy musieli szukać człowieka który pokaże że nas kocha. Wystarczy zagłębić się w psychologię żeby to zrozumieć. Ludzkość jeszcze nie dojrzała do tego etapu. To co napisałem o identyfikacji jest za krótkie nawet na streszczenie, przeczytaj o tym kilka książek to zrozumiesz, jedną podałem wyżej.

Pierwsza identyfikacja to twoje ciało. Rodzisz się i myślisz że jesteś ciałem, a tymczasem jesteś duszą która ma ciało. Ciało to twój pojazd, twoja dusza to kierowca.
Jeśli zadam ci pytanie kim jesteś i ty odpowiesz że chrześcijaninem to identyfikujesz się ze swoim wyznaniem religijnym. Jeśli odpowiesz że jesteś europejczykiem to identyfikujesz się z miejscem na mapie. Jeśli odpowiesz że nosisz ubranie za tysiąc złotych to identyfikujesz się ze swoim ubraniem, twoje samopoczucie zależy wtedy od tego ile zapłaciłeś za materiał który trzymasz na swoim ciele fizycznym, myślisz że jak więcej zapłacisz za jakąś szmatę to jesteś więcej wart, ludzie będą ciebie lepiej postrzegać i sąsiad powie że ładnie wyglądasz, jakież to żałosne...

Jeśli bez zastanowienia odpowiesz że jesteś człowiekiem to twoja identyfikacja kończy się na ciele fizycznym, nie dokładasz już nic do tego co otrzymałeś rodząc się w świecie fizycznym. Ludzie dokładają do siebie różne etykiety: ojciec, mąż, żona, syn itp. Nie wiem jaka jest ostatnia identyfikacja człowieka, ale jeśli chcesz to wiedzieć to poszukaj, może to to ludzkość, może słowo Bóg. Powiedziałem słowo Bóg, a nie po prostu Bóg bo ludzie nie wiedzą czym jest Bóg i od Boga dzieli ich ostatecznie właśnie to słowo.

Identyfikacja, utożsamianie się, przynależność, nazwij to jak chcesz.

Cytat Osho z książki: Zdrowie Emocjonalne: "Możesz utożsamić się z każdym, ze wszystkim. Ludzie utożsamiają się z innymi osobami i sami tworzą cierpienie. Utożsamianie się stanowi podstawową przyczynę twego cierpienia. Każda identyfikacja jest identyfikacją z umysłem. Po prostu wykonaj krok do tyłu, pozwól umysłowi odejść. Wkrótce zauważysz, że problem w ogóle nie istnieje.

4 szlachetne prawdy Buddy:
-życie pełne jest cierpienia
-przyczyną cierpienia jest pożądanie
-cierpienie ustaje wraz z wyzbyciem się pożądania
-pożądanie usuwa się poprzez prawe życie


Twoje ego rozpływa się gdy nie opierasz go na niczym, np na swoim imieniu, przynależności etnicznej, formy fizycznej w której teraz jesteś. Jeśli identyfikujesz się z ludzką rasą to znaczy że identyfikujesz się z ciałami fizycznymi wyglądającymi tak jak twoje, czyli szukasz jakiegoś oparcia. Czemu mówisz: "jakiś zen czy coś"? Jeśli nie wiesz nic o zen to czemu o tym mówisz? Dowiedz się czym jest zen, dopiero wtedy mów o tym. Jeśli mówisz o czymś a nawet nie sprawdziłeś co to dokładnie jest, mówisz o swoim wyobrażeniu opartym na czym? Na wyglądzie faceta który ćwiczy zen? Mówisz zen i widzisz mnicha. Mówisz o swoim wyobrażeniu a nie o zen. Inny przykład: pytam się ciebie o stosunek do historii a ty np wyobrażasz sobie nauczyciela który się nad tobą znęcał i mówisz wtedy że nie lubisz historii. Czy jakbyś miał nauczyciela historii który był by dla ciebie lepszy niż babcia to czy nie miałbyś wtedy innego stosunku do historii? Mówisz wtedy o swoim wyobrażeniu opartym na charakterze tego nauczyciela lub opartym na jego sposobie nauczania. Jeśli w szkołach nauczano by inaczej, wtedy każdy lubiłby matematykę, historię itp

lubię historię natomiast mam dość krytyczny stosunek do taniej psychologii jaką Ty tutaj uprawiasz. doceniam Twoją ciekawość świata jednak zanim zajmiesz się zgłębianiem nauk Buddy proponowałbym Ci poznanie europejskiej historii idei, filozofii, teologii - zaczynając od Platona i Arystotelesa. buddyzm jest w miarę ok w wymiarze praktyki życiowej - nauki jak przyjemnie przejść przez życie. natomiast jako nauka czy teoria jest dość prymitywna - nie zadaje ciekawych pytań i daje dziecinne odpowiedzi. na koniec - identyfikacja i różnica - bez dialektycznego ruchu tych dwóch elementów nie ma jaźni człowieka - jego świadomego ja. żaden z tych elementów nie jest ani dobry ani zły. oba są konieczne. od tego powinieneś zacząć swoje rozważania nad kondycją człowieka

Masz rację.

Wspaniale to wszystko opisałeś. Twój komentarz pozwoli zrozumieć film osobom, które go widziały a niezrozumiały :)

Identyfikujemy się ze swoim ciałem, bo je widzimy i czujemy! Skąd masz pewność, że są jakieś głębsze poziomy? Duch, niematerialne ja? Bo tak twierdzą chińscy mnisi??
Pewnie jest jakaś dusza (o czym zresztą mówi nasza tradycja) ale 100% pewności nigdy nie będziesz miał.

Może o to chodzi.

Naprawde kotnie !

Tylko co to ma do chvja wafla z tym filmem wspólnego ?

no właśnie ;) sie kolega zapędził, a ja sie pytam A pająki??? :)

Jakbyś czytał/a w moich myślach :)

ale co to ma do filmu xD

Warto trafić na ten film, żeby znaleźć tak inspirującą wypowiedź.

Jeśli tu kiedyś wejdziesz użytkowniku usuniety to daj do Siebie namiary rozwarzymy kilka kwestii