Spojlerów w bród, więc ostrzegam, jak ktos chce oglądać i jakimś cudem nie przewidział fabuły po przeczytaniu tytułu i zobaczeniu zdjęcia promocyjnego, niech nie czyta dalej. Opowieść o studentce imieniem Sara, która trafia na psychopatyczną współlokatorkę Rebeccę. Obie panie są kompletnie przeźroczyste i trudno je od siebie odróżnić, więc podpowiem - Sara to ta, która ma jasne włosy (gdy je przefarbowuje, nawet jej były się nabiera!). Generalnie to bardzo ciekawa uczelnia, gdzie wszyscy wyglądają jakby mieli po 30 lat i mają ekskluzywne samochody, a profesorem jest zboczeniec (Billy Zane, na co ci przyszło po tym, jak rzuciła cię Kate Winslet...). Jest jeszcze chłopak, który niby coś tam studiuje, ale głównie gra w kapeli, imprezuje i pije - ideał, prawda? XD No i Rebecca, która początkowo jest słodka, ale potem zaczyna niepokoić, no i gdy odkrywamy, że - o zgrozo! - ma w szafce olamzapinę, to już wiadomo, że bedzie Zła przez wielkie Z, przecież wiadomo, że jeśli ktoś leczy sie psychiatrycznie, to na pewno jest mordercą i psychopatą, a dodatkowo jeszcze zabija kocięta w suszarce.
W obsadzie tego jakże wspaniałego dzieła poza Billym, spłacającym dawne długi, znajdziemy Leighton Meester (pani z serialu "Plotkara"), Minkę Kelly (córka gitarzysty Aerosmith) oraz upiorną modę lat 2000., zaś reżyserem jest Duńczyk Christiansen, który ponoć był nominowany do Oscara za krótki metraż (zdecydowanie nie powinien w takim razie brać się za długi) oraz asystował przy ostatniej odsłonie komedii o gangu Olsena. To ja już wolę sobie obejrzeć jakiś film z Egonem, serio.