Sylvester Stallone lubi zaszaleć. Napisać scenariusz, wyprodukować film i na dodatek jeszcze w nim zagrać! Co by nie było, ze skutkiem całkiem nienajgorszym. Nie jest to może aktor wielkiego formatu, ale na pewno nie jest tak, że swoją prezencję zawdzięcza wyłącznie charakterystyczną twarzą. Inna sprawa, że film sam w sobie zawodzi. Til Schweiger, aktor cokolwiek utalentowany, także nie miał za bardzo w czym się popisać. Ot, zwykła historia leci sobie przez prawie dwie godziny i nie ma tak naprawdę na czym zawiesić oka. No, oprócz niebiańsko atrakcyjnej Estelli Warren (polecam scenę na basenie!). A przecież od tego typu kina wymagamy chyba nieco więcej rozrywki. W końcu chodzi tylko o to, żeby coś się działo. A tu poza kulminacyjną sceną wyścigu pod koniec filmu nie ma w zasadzie żadnych emocji. Do tego dość pretensjonalnie wyglądają kraksy - naszpikowane efektami komputerowymi wypadają z reguły dość surrealistycznie. Mimo wszystko, na wyraźny plus zasługuje poprowadzony dość nietypowo (bo wbrew hollywoodzkim zasadom) wątek miłosny. Chociaż tak naprawdę ledwo zarysowany, to w dość ciekawy sposób również wprowadzający dodatkowy smaczek do rywalizacji ambitnych rajdowców.
Po obejrzeniu całości dochodzę tylko do jednego wniosku - kino poprawne, acz nieangażujące widza. Mało emocji. I gdyby nie piękna Estella Warren, dałbym oczko mniej.

4/10