Uważasz, że film jest o niczym? hmm, w takim razie jeszcze nie dojrzałeś do jego oglądania, a już napewno nie do wypowiadania się na jego temat.
Film jest genialny. Pięknie zrobiony technicznie, brutalny.

Ja nie oceniam Twojej dojrzałości i nie zabraniam wypowiadać własnego zdania, zdecydowanie lepiej uzasadniłam swoje zdanie niż Ty

Nie będę czytać całego postu, bo boję się spoilerów, ale co do samego tytułu to muszę zauważyć, że jak już to "Droga do szczęścia" jest amerykańskim "Wygnaniem". "Wygnanie" było pierwsze.

A czy nieszczęśliwi frustraci w filmach zawsze muszą przemawiać? Czy muszą wykrzykiwać, co ich boli, o co im chodzi? Bardziej wierzę ciszy niż krzykom. Cisza mnie przeraża. Krzyki niekoniecznie.

jakie krzyki? chodzi o to, żeby bohaterka dała (jakkolwiek) do zrozumienia czy kocha swojego (trudnego) męża czy nie, bo wysyła sprzeczne sygnały, a przecież depresję też można zagrać, ciszą nawet...

Jak można to porównywać do Drogi do szczęścia? To całkowicie inny film. Czy tylko w tych dwóch filmach umierają żony? Ludzie zastanówcie się co piszecie

tu nie chodzi o umieranie żon lecz o specyfikę kobiecej komunikacji, ale widać kolega nie w temacie, więc niech pierwszy zastanowi się zanim kamień rzuci

Czy nie tak właśnie postępują kobiety? mówią "tak" , gdy myślą "nie" i na odwrót.

Wg mnie film bardzo wyraziście pokazuje, w jak łatwy sposób można się od siebie oddalić, jak przez brak lub upośledzenie komunikacji w związku można szybko popaść w samo-nakręcającą się spiralę nieufności do swojego partnera. To się tyczy zarówno strony męskiej jak i żeńskiej.

Ps uważam ten film za najbardziej "nierosyjski" z rosyjskich filmów, oczywiście z pozytywnym znaczeniu tego słowa ;)

z jednym się zgodzę
przestetyzowanie
też zwróciłam uwagę na nowe skórzane kanapy w starym domu z odrapanymi ścianami
i jest jedna scena szczególnie drażniąca pod tym względem - gdy Wiera leży w niebieskiej sukience pod kolor ramy łóżka
toż to nie katalog z wyposażeniem wnętrz choć do tego przynajmniej świetnie by pasowało