Wielokrotnie słyszałam pozytywne opinie na temat tego filmu, że to klasyka gatunku, że mrożący krew w żyłach. Może i nie podeszłam do niego jak do starego horroru, w którym oczywiste jest, że nie odnajdę ani współczesnych efektów specjalnych, ani typowych dla ówczesnych czasów straszaków. Włączyłam ten film praktycznie z czystej ciekawości i zawiodłam się. Owszem, Pinhead był jedyną postacią z piekła, która mi się podobała wizualnie, reszta była tak groteskowo śmieszna, że wołało o pomstę do nieba. Brakowało mi także przybliżenia historii poszczególnych bohaterów, żebym jakoś się z nimi zżyła, gdyż w efekcie był mi obojętny los każdego z nich, a tym samym odczuwałam już w połowie filmu nudę. Sceny gore, pełne krwistości także nie zrobiły na mnie należytego wrażenia, choć wyglądały po prostu okey. Nie mniej ostatecznie wyszło średnia i na pewno ten film nie zostanie w czołówce moich ulubionych albo chociażby tych, które miło zapadną mi w pamięci.