Trzynastoletnia Flora ucieka z domu od ojca alkoholika i obojętnej na wszystko matki i wprowadza się do mieszkania dziewiętnastoletniego fotografa Jona, który również jest samotny, nieśmiały i zakompleksiony. Miłość do przedwcześnie dojrzałej nastolatki, prawie dziecka, jest jedynym ludzkim odruchem Jona.
Film właściwie bez fabuły, bez erotyzmu i wszelkich pogodniejszych tonów - bohaterowie przez prawie sto minut projekcji ani razu się nie uśmiechają. Tematem filmu jest anonimowość wielkiego miasta oraz przejmujące obrazy umierającej, pustynnej cywilizacji urbanistycznej końca XX wieku.