Urocza historia. :) Rozbrajający bohater, koncertowo grany przez DiCaprio. Dobrze dobrany duet DiCaprio - Hanks, którym świetnie udało się oddać specyficzną relację, łącząca ściganego i ścigającego, podszytą wzajemną ciekawością, respektem i jednak sympatią.

I jak tu nie polubić Franka Abagnale'a, przenikliwego znawcę ludzkich słabostek, nonszalanckiego libertyna, mistrza mimikry i sprytnego fałszerza? Czy można się dziwić tym zastępom ludzi, których oszukał? Sami pewnie uleglibyśmy czarowi jego spojrzenia, magii uśmiechu albo pewności siebie i autorytarnemu tonowi głosu specjalisty w swojej dziedzinie. :) Abagnale wykorzystywał ludzką skłonność do posłuszeństwa autorytetom, przyjmowania pochlebstw i sądzenia po pozorach (Dlaczego Jankesi wygrywają? Bo wszyscy gapią się na ich stroje!), poznawcze i emocjonalne lenistwo, czyli to, co Cialdini nazywa obrazowo "Klik, wrr...". Są triki, które działają zawsze albo prawie zawsze na wszystkich albo prawie wszystkich, bo wykorzystują schematy, na które nauczyliśmy się reagować automatycznie, prawie bez udziału świadomości. Psychologia społeczna w pełnej krasie. :)

Kilka scen szczególnie zapada w pamięć: genialny pomysł ze stewardessami (bazowanie na najprostszych i odwiecznych ludzkich pokusach), na poczekaniu wymyślony trik z agentem tajnych służb (element zaskoczenia + wykorzystanie roli autorytetu), scena z dwoma lekarzami na izbie przyjęć (znów autorytet + lęk przed spadkiem poczucia własnej wartości), no i pierwsza "rola" Franka jako nauczyciela języka francuskiego. :D

Abagnale instynktownie wiedział jak pociągać za sznurki i sterować ludzkimi emocjami. Tego nie uczą na psychologii. Owszem, poznaje się pewne techniki, ale żeby stosować je w praktyce z taką sprawnością i swobodą, trzeba mieć naturalny talent. :) Frank miał nie tylko talent psychologa, ale też był diablo inteligentny, no i miał coś, bez czego obie te rzeczy nie byłyby wiele warte - przebojowość i determinację.

A tu coś, o czym powinni pamiętać wszyscy szefowie: "Traktuj ludzi lepiej, niż na to zasługują, a zrobią wszystko, żeby sprostać swemu nowemu wizerunkowi." ;) Wbrew pozorom ta reguła też wykorzystuje słabość ludzkiej natury - egocentryzm, dążenie do podwyższenia samooceny, potrzebę akceptacji. :) Abagnale wiedział coś, o czym zdają się często zapominać np. politycy - to rozwiązania trzeba dostosowywać do ludzi, a nie ludzi do rozwiązań. :)