Trzecia część przygód podłego doktora Frankensteina z wytwórni Hammer. Film wyraźnie stracił klimat w porównanie do poprzednich części. Tutaj jest znacznie lżejszy. Kolejne niepowodzenia i brak funduszy na badania zmuszają doktora do powrotu do rodzinnego zamku. To co najbardziej mnie irytowało to przypadki i zbiegi okoliczności zawarte w filmie. Bohaterowie wracają do miasta, gdzie nie są mile widziani ale akurat trwa karnawał i mogą nosić maski by wtopić się w tłum. Ukrywając się w górach trafiają do na pozór przypadkowej jaskini, w której to jednak zahibernowany jest Potwór Frankensteina. Aby wskrzesić Potwora potrzebna jest niemała zdolność wpływania na umysł. Nie martwcie się akurat w miasteczku znajduje się wysokiej klasy hipnotyzer. Design potwora także zostawia wiele do życzenia. Wygląda on jak połączenie mumii i Potwora Frankensteina w kreacji Borisa Karloffa z mikrofalówką w głowie. Na plus można zaliczyć muzykę oraz kreację jak zawsze świetnego Petera Cushinga. Dobrym zabiegiem ze strony twórców było wprowadzenie hipnotyzera Zoltana. Cały jego wątek wprowadza element świeżości do historii Frankensteina. Pokazuje on, że poprzednie klęski doktora były spowodowane niemożnością wpływu na umysł Potwora. Jednak jak pokazuje scena z ogniem, instynkt Potwora jest znacznie silniejszy i to on determinuje zachowanie bestii. Film bez wątpienia jest naiwny, ale pomysł z hipnotyzerem wnosi coś nowego do serii.