Filmy o niczym sa czasem naprawde bardzo dobre.
Mój ulubiony fim o niczym to "Mąż fryzjerki". Na poczatku mnie irytował, ale potem wciagnał bez reszty jak czarna dziura. Oglądany drugi raz po latach rzucił na kolana, a przeciez to film o niczym, czyli o ......miłosci.

W Złodziejach wątek kradzieży jest tylko tłem, troche takim złym cieniem, który nie opuszcza bohatera mimo ze ten próbuje przed nim uciec. Koniec konców jednak wraca do kradzieży, a niebagatelną role w tym odgrywa chęć zaimponowania dziewczynie która mu sie podoba. Kradnie tez zeby sobie poprawic własną samoocene kiedy jest w dołku. Chce sam sobie udowodnic ze jest w czyms dobry, a nie miał nigdy szansy stac sie dobry w czymkolwiek innym (kradnie od dziecka razem z matką/opiekunką).
Jest tez w filmie wątek odwagi osobistej, odwagi pokazanej w dobrym i złym świetle. Tego ze czasem z braku odwagi tracimy cos cennego, a czasem z jej nadmiaru pakujemy sie w klopoty.

Przede wszystkim jednak to film o miłosci. Miłosci bohatera do matki której szuka prze prawie cały film. I miłosci miedzy dwojgiem bohaterów. Scena "milosna" w której okradają wspólnie przechodniow na deptaku to prawdziwy majstersztyk. Niestety ta miłosc jest trudna i wystawiona na próbe nie wytrzymuje...
Film jest bardzo fajny wizualnie, chłodne kolory, bliskie ujecia. Zwraca tez uwage wciagajaca w klimat filmu muzyka, dobrze dobrana.

Całosc moze nie rzuca na kolana, ale historia może zaangażować emocje i naprewde dobrze sie ją oglada.

A co do kradzieży z nudów :) Mnie ona nie dziwi. Dziewczyna wydaje sie byc znudzona spokojnym mieszczanskim życiem i szuka emocji zrywajac zakazane owoce. Ludzie czesto tak robią, szczególnie młodzi jak ona.
Puenty tez bym sie specjalnie nie doszukiwał, to nie Kopciuszek :)

Szkoda ze zakonczenie filmu zostało w niezreczny sposób wczesniej zdradzone.

pozdrowionka

Może inaczej na to spójrz... Postaw się w sytuacji jednej z ich ofiar - co pomyślisz/powiesz, gdy zorientujesz się, że zostałeś bez portfela - Ty, szary człowiek, który miał tam może ze 40zł. Ja, stawiając się w takiej sytuacji, doszedł bym do wniosku, że zrobił to jakiś gnojek, (taki, siaki, owaki)... W życiu nie posądzałbym go o ludzkie odruchy - o to, że jest w stanie zrezygnować z największego marzenia - odnalezienia swojego miejsca na ziemi - na rzecz ukochanej osoby. Miałbym go za zwykłego kryminalistę - bezbarwnego i przygłupiego żula, który kosztem innych zarabia na swój chleb. Jakże to inny obraz "złodzieja" od tego, jaki przedstawia film. Tu widzę siłę tego filmu.