Z daleka przybył ten obraz do Polski i długo trzeba było czekać na tego wenezuelskiego triumfatora festiwalu w Wenecji. Ale warto! Poważny i dojrzały obraz. Mocny nie tylko treścią ale i formą. Momentami hipnotyzuje ta cisza płynąca z ekranu czy świetnie dobrane ujęcia poszarzałej, matowej przestrzeni miasta. Od samego...

A myślę sobie, że żeby doznać odkupienia (czyli osiągnąć pewną niezależność i dojrzałość), trzeba zabić w sobie Ojca. Można pod ten film podłożyć Freuda i wcale się nie wywrócić, bo w głębszej warstwie filmu to Ojciec, w moim przekonaniu, jest główną postacią tego filmu: Ojciec krzywdzący, Ojciec poszukujący (na swój...

to bardzo zawoalowany film
bowiem na bardzo plennej pożywce relacji międzyludzkich
otrzymujemy ni to film psychologiczny, ni to dramat, ni to kryminał.
całość w bardzo niespiesznym rytmie, z nieostrymi zdjęciami
tworzy kino nie dla wszystkich gdzie postać ojca jawi się na wielu poziomach

Dojrzałe i poważne kino.Świetne ujęcia.Intrygująca relacja bohaterów.Tyle w tym temacie.

okej, dotrwałem do końca
mam wrażenie że to pętla (był wykorzystywany w dzieciństwie wykorzysta innego a ten kolejny innego itd) ale nie ogarniam filmu i zachowania bohaterów nie trzyma się całości.
trudne do ogarniecia, jak ktoś to inaczej pojmuje to chętnie przeczytam

festiwalowe posteuropejskie frukta. Bierz się kawałek rzeczywistości z Pasoliniego, pogrzebie nieco przy Freudzie i Jungu i wstawi w rolę główną masturbanta. To nie jest film zły, to jest film nijaki z naciąganą linią dramaturgiczną, z pozyskaniem homofoba dla Kościoła Poprawności o Powszechnej Równości. Mój niesmak...

Kiedy w Polsce? ;)