Film zaczyna się prawdziwym trzęsieniem ziemi. Do zakładu dla niewidomych przyjeżdża dwóch zabójców by wykonać egzekucję na jednym z jego pracowników. Już po zabójstwie mężczyźni zastanawiają się dlaczego ich ofiara nie próbowała uciec i nie stawiała oporu. Zabójcy postanawiają dowiedzieć się kim była ich ofiara a kim zleceniodawca i przy okazji zgarnąć milion dolarów. W tym celu zabójcy będę musieli odwiedzić osoby z najbliższego otoczenia denata.

Względem oryginału z 1946 roku nastąpiło kilka zmian. Po pierwsze to tytułowi zabójcy, a nie agent ubezpieczeniowy, przesłuchując znajomych nieboszczyka (wykorzystanie retrospekcji) odkrywają historię i wydarzenia, które doprowadziły do zabójstwa mężczyzny. Zmieniono też profesję ofiary z pięściarza na kierowcę rajdowego, ale nie miało to większego wpływu na historię. Z resztą cały film jest fabularnie bardzo blisko kina noir. Właściwie ten scenariusz mógłby bez żadnej ingerencji powstać dekadę a nawet dwie dekady wcześniej. Dostajemy zatem kobietę fatalną, naiwnego faceta, który się w niej zakochuje, groźnego gangstera, nocne kluby, napady na furgony i ogromne sumy pieniędzy do zgarnięcia. Oczywiście nie jest to większy zarzut wobec filmu, ponieważ klasyczność fabularną rekompensuje tu druga znacząca zmiana, czyli zrealizowanie filmu w kolorze.

Pełna recenzja na moim fejsbukowym blogu Wieczorny Seans Filmowy. Link do fanpage'a na moim profilu. Zapraszam!