Język jakim to napisałeś jest dosyć infantylny, śmiesznie się to czytało, twoje płytkie rozumienie fabuły również świadczy że jeszcze długa droga przed tobą.

Pomyśl nad tym: " Steven zakrył twarze swoich dzieci i żony, zakrył swoją twarz, i na chybił trafił strzelił. Zabił swojego syna. ". Nie, nie "strzelił i zabił" tylko najpierw kilka razy nie trafił, potęgując tylko stres potencjalnych ofiar. Ba, ryzyko zranienia a nie zabicia od razu było olbrzymie, zadawanie rodzinie dodatkowego cierpienia psychicznego i potencjalnie było po prostu słabym pomysłem. Scena ta mogła być pokazana zupełnie inaczej - lekarz losuje wśród ofiar 3 tabletki: dwie bezpieczne, a jedną z szybko działającą, bezbolesną trucizną. To że lekarz, człowiek inteligentny, z dostępem do wszelkich trucizn wybrał kretyńską metodę strzelania na ślepo po całym domu świadczy tylko o zupełnym braku kreatywności i pomysłowości scenarzysty.

Po tej końcówce ręce mi opadły - cały niezły film zepsuty przez taka słabiznę...

W dodatku po zamordowaniu syna lekarz z rodziną siedzi sobie zupełnie bezkarnie w restauracji...

Po pierwsze pragnę zaznaczyć, że jestem kobietą. Czy mój sposób pisania jest infantylny? To jest Twoja opinia i nie będę na siłę udowadniać ze jest inaczej. Każdy ma prawo do swojego przedstawienia filmu, według Ciebie - moje jest płytkie. Mogłabym napisać to samo o Twoim pomyśle zakończenia, ale zostawię to bez komentarza - mam coś takiego co się nazywa kultura osobistą ;)

Jestem osobą nacechowaną kreatywnością i uważam że rezyserowi również tego nie brakuje.

Nawiązując do wytkniętych przez Ciebie błędów tzn, że nie użył jakiegoś bezbolesnego sposobu i ze nie poszedł do więzienia- reżyser zastosował tu elementy oniryzmu, z tego względu właśnie nie ma sensu doszukiwać się logiki, bo z założenia miało jej brakować. Między innymi po to, aby bardziej szokować widza oraz pokazać, że w takich sytuacjach człowiek nie myśli logicznie. Nie było potrzeby wprowadzania też wątku z więzieniem, gdyz nie wniosło by to nic więcej do fabuły, a dodałoby realizmu, którego reżyser chciał uniknąć. Bohater musiał ponieść karę (złożyć ofiarę) i ją poniósł, tak jak w micie, do którego film się odnosi.

artistic soul- myślę, że Twoja interpretacja, to ta główna, najbardziej oczywista, której nie sposób nie zauważyć i nie trudno się z nią nie zgodzić, jednak myślę, że gdyby się głębiej doszukać poza nią, można by się jeszcze wielu smaczków doszukać.

Czy mógłby mi ktoś napisać jak ten mit nawiązuje do tego filmu? Jest mit o Aganemnonie i przeczytałam, że zamiast swojej corki mogl poświęcić jelenia. Teraz pytanie ten syn był niby jeleniem? Przecież według mitu to chyba nie za bardzo by pasowało. Mi tu jeszcze trochę pasuje opowiesc o Hiobie.

Tak mi się wydaje, że syn był upolowana zwierzyną. Po pierwsze same ujęcia, kard glowy dziecka, pokazanie dużych bezbronnych oczu, to że był niewinna istotą, którą musiała być dana w ofierze.. A dlaczego film nawiązuje do postaci Hioba? Bardzo chciałabym poznać Twoją opinię :-)

Zgadzam się z Twoim poglądem, chciałabym poznać w jaki sposób Ty interpretujesz film, te głębsze sfery fabuły :-) ciekawie będzie o tym dyskutować ;)

Ja myślałam o Hiobie, w sensie gdyby on jednak stracił całą rodzinę. Jednak wiem ze mało to pasuje :D Ja po prostu akurat tego mitu nie znałam, więc nie kojarzyłam. Teraz już rozumiem.

O proszę jaki nam się mądrala trafił...

Pewnie by nawet samego Lanthimosa uświadomił o czym jest ten film. ;-)

artistic_soul, to jasne, że jesteś artystyczną duszą, ale po co się tłumaczyć randomowi z internetu który robi g.. burzę, bo lubi czytać miotających się ludzi? Poza tym, jak tu gadać z typem, który był pół godziny po seansie na skypie z reżyserem i już dokładnie wie, że ten celował ciut głębiej, a nie tak płytko? No jak? Tylko on wie!
Już lepszy troll to koleś, który twierdzi, że po napisach końcowych jest scena, gdzie wyjaśnia się, że Martin to mutant i za pomocą telekinezy wyciska krew z oczu - polecam lekturę, przynajmniej można się uśmiać.

A teraz do rzeczy.
Uważam, że wszystko zeszło do tytułu właśnie. Święty jeleń - to każdy z rodziny doktora. Lekarze, ludzie cokolwiek wykształceni i szanowani zaczęli zachowywać się jak zwierzęta w obliczu bezsilności nauki i z minuty na minutę coraz bardziej się zapętlali. Skoro kardiochirurg i okulistka nagle wierzą gusłom, przyjmują jako pewnik sytuację, napędzaną poczuciem winy, na serio rozmawiają o tym, które z dzieci by tu zabić i może po prostu zrobić sobie nowe, Anna całuje stopy obleśnego nastolatka, wszyscy próbują wkupić się w łaski myśliwego - nie powinien dziwić brak logiki w późniejszym postępowaniu tzn. podczas zakończenia czyli "polowania". Popłoch w całym filmie. Mi się podobał.

Btw. Dla mnie najohydniejszą sceną w filmie było jedzenie spaghetti przez Martina i jego głoszenie kazań z umorusaną brodą i jedzeniem w kącikach ust. Nie wiem czy to coś miało znaczyć, ale jakoś niestety nie może mi wyjść z głowy...

Zgadzam się co do akapitu ostatniego. Reżyser ma nosa do takich scen niby mieszczących się w granicach "normalności", które jednak widzom skręcają się kiszki. Bo niby jak zwykłe pałaszowanie makaronu może niepokoić? W zasadzie w tym filmie nie ma "normalnych" dialogów, nie ma przestrzeni, wszystko dusi i odpycha... jest w tym metoda.

Taa tylko ciekawe dlaczego właśnie zabija dziwnym trafem właśnie syna.

O matko i córko...Cóż za kreatywność pisarska. Problem w tym, że ja tu nie wiedzę jakiejś głębszej interpretacji, tylko szkolną opisówkę filmu.

Film mroczny, obsada znana mi z innego charakteru filmu,; żałuję, że znam aktorów.
Przerażająca bywa sprawiedliwość w niesprawiedliwym.
Pytałaś jak się podobał. Każdy film, który oglądam kilkakrotnie sprawia, że aktorzy wywołują u mnie skrajne emocje zasługując na miano wybitnych w oddaniu postaci. Działa na psychikę zawsze kiedy ginie dziecko, zawsze kiedy dzieje się coś czego naprawdę boję się bać. Ten film wywołuje obraz mi obcy, a możliwy za ścianą, za płotem... Obraz, który rozdziera jelita, wątrobę, serce i mózg, człowiek czuje nienawiść i brak empatii, co dziwne nie do oskarżonego lecz igrającego. To trudny film, napastliwy. Tak reżyser jak i fabuła łamią wiarę i spokój z jakim chcemy się budzić i zasypiać. Czy się podobał? - nie - ale mam silną psychikę, oglądam głównie thrillery psychologiczne, detektywistyczne, kryminalne. Więc ten, choć nie potrafiłabym się zemścić bez afektu - zatyka poszczególne luki w obrazie zabójstwa.

Dobra recenzja. Jedyna sensowna jaką znalazłem na innych stronach takie krótkie bzdury.
A co do filmu też Przyznaję że fajny film super ale końcówka dziwna i mało logiczna

Wyśmiewana przez was scena strzelania na końcu jest kluczową - doktor najpierw próbuje uniknąć odpowiedzialności i strzela na chybił trafił. Po dwóch strzałach orientuje się że to niemożliwe i musi podjąć decyzję. Oddaje trzeci strzał niby nic nie zmieniając ale w rzeczywistości wie w kogo strzela. A dlaczego wybiera syna ? Bo ten nie spełnia jego oczekiwań. To on jest władcą a cała rodzina jest przez niego ustawiona. I to jest w tym filmie przerażające.

Dodam jeszcze za Wikipedią, że "święty jeleń" to ofiarą, która pozwala uniknąć Agamemnonowi poniesienia ofiary większej - ze swojej córki Ifigenii... Zatem jest to coś co pozwala uratować dotychczasowy status quo, sytuacja korzystna dla ofiarodawcy...

Film średnio mi się podobał, ale fakt faktem, że był niepokojący. Dzięki za zrozumiałe wytłumaczenie, o co mogło w nim chodzić.