Dustin Hoffman i Kevin Costner byli kandydatami do roli Dutcha Van Den Broecka.
Gdy Dutch odwiedza Kay w pokoju hotelowym otwiera drzwi, które mają zawiasy po prawej stronie futryny. Gdy opuszcza pokój tymi samymi drzwiami zawiasy są po lewej stronie. Należy też zaznaczyć, że w obu przypadkach drzwi otwierają się do środka pokoju.
Cullen (Peter Coyote) i Peyton (Susanna Thompson) siedzieli na miejscach 3 A i B, które są na lewej stronie samolotu, a ich ciała w zanurzonym wraku są bezpiecznie zapięte pasami na miejscach po prawej stronie od przejścia.
Film był kręcony Baltimore, Bethesda, Chevy Chase (Maryland, USA), Arlington, Alexandrii (Wirginia, USA), Elmwood Park (New Jersey, USA), Nowym Jorku, Yonkers (Nowy Jork, USA), Miami, Hotelu w Miami Beach (Floryda, USA), Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii, USA), oraz Lexington Park (Maryland, USA).
Na końcu film Dutch ma posmarowany szminką policzek. Ślad szminki znika w następnej scenie.
Gdy Dutch Van Den Broeck chce zidentyfikować spod jakiego numeru dzwoniono do niego przed chwilą wybiera #69, a powinien wybrać *69.
Na posterunku policji niektóre komputery, mimo tego, że działają, nie posiadają kabla zasilającego.
Katastrofa samolotowa, o której opowiada film zdarzyła się naprawdę. Samolot wyleciał z lotniska National Airport w Waszyngtonie w styczniu 1982 roku (spadł wtedy do rzeki Potomac).
Przez ponad 20 lat neon w parku "Parkway Lanes" był zepsuty. Został jednak naprawiony przez ekipę filmową na potrzeby filmu.
Harrison Ford powiedział, że nie chce więcej razy pracować z Sydneyem Pollackiem, po tym jak film zrobił klapę artystycznie i komercyjnie.
Film kręcono od września 1998 do lutego 1999 roku.