Bo ludzie zawsze pamiętają co złego im się zrobiło. to po pierwsze. Po drugie - każdy widzi siebie dobrym człowiekiem i usprawiedliwia przed sobą złe rzeczy, Mówiąc sobie, że to nie było tak, bo to było coś innego. Ciężko jest skłonić siebie samego do skruchy. Znam osobiście punkt widzenia obu stron, bo bywałem blisko góry i dołu hierarchii. I obie pozycje miały swoje zalety i wady. Obiektywnie mówiąc - nękanie jest ciekawym zjawiskiem. A subiektywnie może być niewinną zabawą lub zabójcą pewności siebie.
Przetrwanie nękania to jedna rzecz, inną jest odzyskanie pewności siebie. I wybaczenie + zapomnienie, bo jeśli się tego nie zrobi, bedzie się gniło w nienawiści do końca życia, a gdy człowiek jest pochłonięty przez nienawiść, nigdy nie będzie prawdziwie szczęśliwy.