Po raz pierwszy mam wrażenie, że powstał film, który bez wahania pokazałbym członkowi każdego narodu: Hindusowi, Hiszpanowi, Japończykowi czy Argentyńczykowi. Zrobiony jest tak, że dla każdego byłby zwyczajnie ciekawy.

Ja mam do niego stosunek bardzo emocjonalny jako Polak, ale fatalną słabością dotychczasowych produkcji jest to, że TRZEBA być Polakiem, żeby się jarać np. "Panem Tadeuszem" Wajdy (który uważam za dzieło wybitne, ale właśnie nieprzekazywalne "na świat"). Z tym dokumentem jest wyraźnie inaczej.

Innymi słowy ten film wskakuje do tej ligi, co opowieści o Wikingach, samurajach, kowbojach czy karaibskich piratach, o których historie stały się "międzynarodową" własnością. W tym sensie międzynarodową, że nie musisz być Skandynawem, Japończykiem, Amerykaninem ani Anglikiem, żeby je oglądać.