Jestem robotnikiem wykwalifikowanym z ponad 30-letnim stazem, pracuje po 10 godzin dziennie jako elektromonter przy podłączaniu okablowania do szaf elektrycznych o małym napięciu. Dzialam w zwiazkach zawodowych, za komuny zakladalem "Solidarnosc" w Zakladzie Przezwajania Silników Elektrycznych w Przasnyszu. Zawsze bylem dumny ze swojej pracy oraz jej efektow. Nigdy nie dalem sie skusic ani zlamac bezpiece, bylem w pierwszym szeregu walki z systemem. Moje zycie przebiegalo skromnie ale szczesliwie, az do tego feralnego czwartkutku... Tego dnia, w Warszawie instalowalismy listwy złączy przełączalnych do indywidualnego zestawiania pomiarów przekładników pomiarowych. Mimo nawalu pracy, poprosilem majstra o pare godzin wolnego zeby isc do fryzjera, bo zaroslem bardziej niz posel Palikot a nie cierpie piepzronych hipisow. I to byl blad. Po krotkim oczekiwaniu usiadlem w fotelu a fryzjer zaczal swoja robote. Wtem, do zakladu wparowal pan Zak w kompanii orkiestry cyganskiej, dziwnie podekscytowany i roztaczajacy wokol siebie niepokojaca aure. Zamaszystym ruchem wyciagnal klienta z fotela obok i krzyknal straszliwym basem -"Teraz moja kolej, Gadzie!" Klient, ktorym byl drobny emeryt opuscil chyzo lokal nie zdejmujac nawet ceraty z szyi. Orkiestra grala coraz glosniej a ja wiedzialem ze przyszla moja kolej. "Co sie tak gapisz robolu! Won mnie, ale juz! - polecil aktor wskazujac na mnie. Nigdy jeszcze nikt mnie tak nie upokorzyl i zacisnalem tylko zeby z bezsilnosci. Nie chcialem sie nawet poruszyc bo caly bylemm we wlosach a wiadomo jakie to nieprzyjemne. Wtedy pan Wtedy pan Czarek z dzikim rechotem wsadzil mi na glowe fryzjerskie wiadro pelne nieszczesnych klakow poprzednich klientow.Wlosy "gryzly" mnie okrutnie, nic nie widzialem przez ten kubel i tylko poczulem jak czyjas reka wpycha mnie gdzies z okrzykiem "Wiez pan tego chama do wsródmiescia!". Teraz,na sama mysl o fryzjerze lub taksowce, serce mi wyje jak wilk, uczeszczam wraz z grupa elektrykow na terapie posttraumatyczna a zona mowi ze jestem innym czlowiekiem. W glowie dzwieczy mi tylko okrutny smiech pana Zaka oraz kolacza i placza sie przedziwne mysli i koszmary. Jestem tylko cieniem samego siebie z zeszlego czwartku.