Charley Pride

W 1997 roku przeszedł operację usunięcia guza z prawej struny głosowej.

W 2003 roku otrzymał odznaczenie Texas Medal of Arts przyznawane artystom.

Wydał następujące albumy:
- 1966 r.  - "Country by Charley Pride";
- 1967 r. - "Pride of Country Music", "The Country Way";
- 1968 r. - "Make Mine Country", "Songs of Pride... Charley That Is";
- 1969 r. - "Charley Pride in Person";
- 1970 r. - "Just Plain Charley", "Charley Pride's 10th Album", "From Me to You";
- 1971 r. - "I'm Just Me", "Charley Pride Sings Heart Songs";
- 1972 r. - "A Sunshiny Day with Charley Pride", "Songs of Love by Charley Pride";
- 1973 r. - "Sweet Country", "Amazing Love";
- 1974 r. - "Country Feelin'", "Pride of America";
- 1975 r. - "Charley", "The Happiness of Having You";
- 1977 r. - "She's Just an Old Love-Turned Memory";
- 1978 r. - "Someone Loves You Honey", "Burgers and Fries";
- 1979 r. - "You're My Jamaica";
- 1980 r. - "There's a Little Bit of Hank in Me";
- 1981 r. - "Roll on Mississippi";
- 1982 r. - "Charlie Sings Everybody's Choice";
- 1983 r. - "Charley Pride Sings Country Classics", "Night Games";
- 1984 r. - "The Power of Love";
- 1986 r. - "Back to the Country", "The Best There Is";
- 1987 r. - "After All This Time";
- 1988 r. - "I'm Gonna Love Her on the Radio";
- 1989 r. - "Moody Woman";
- 1994 r. - "My 6 Latest & 6 Greatest";
- 1996 r. - "Classics with Pride";
- 2001 r. - "A Tribute to Jim Reeves";
- 2003 r. - "Comfort of Her Wings";
- 2011 r. - "Choices";
- 2017 r. - "Music in My Heart".

Zmarł w Dallas (Teksas, USA) z powodu powikłań po zakażeniu koronawirusem SARS-CoV-2.

Ma dziesięcioro rodzeństwa: Jonasa, Macka, Louisa, Edwarda, Joe L., Bessie Chambers, Harmona, Stephena, Catherine Sanders i Maxine.