Moja historia jest strasznie długa:) Po obejrzeniu PATRYJOTY strasznie nie lubiłam Anglii, za to Amerykę wprost kochałam... Przyszła do mnie przyjaciółka jak akurat miałam sama na noc zostać w domu, zobaczyła że na dysku nam Green Street Hooligans i zaczęła mnie namawiać, żebym obejrzała, jak powiedziała, że to jest film o ANGIELSKICH kibicach, powiedziałam że nie bo na pewno jest słaby... Nawet argumenty typu: w tym filmie gra Elijah Wood, że jest jeden boski koleś nic do mnie nie docierało;) Aż pewnego strasznie ciepłego dnia w wakacje nie miałam już co robić to sobie włączyłam TEN film:) Na początku byłam zle nastawiona, po prostu oglądałam dla zabicia czasu, pózniej już zaczynałam się uśmiechać na widok Pete'a, a na końcu już płakałam. Pózniej oglądałam ten film z każdym, każdego zmuszałam żeby to obejrzał i jak zaczął coś zle mówić na Pete'a to się kłóciłam:P Teraz już nie mam tak że się kłócę, ale nadal się wkurzam:) Teraz w niedzielę obejrzałam PORZUCONĄ i ponownie oszalałam na punkcie Charlie'ego:) Tylko że tym razem ze zdwojoną siłą;) Stwierdziłam, że Johnny Depp(jestem Jego fanka 4/5 lat i zawsze nawet po Hooligansach uważałam że On jest najlepszym aktorem)ma manierę, a Charlie Hunnam zabójczy uśmiech, który powala po prostu. No przynajmniej mnie:) Jak oglądałam tą PORZUCONĄ to kilka razy obudziłam moją ośmiomiesięczną siostrzenicę;)No a teraz Wy opowiadajcie:)